ترجمه
خداوندى كه فرمانروایى آسمانها و زمین براى اوست، و هیچ فرزندى اختیار نكرده و براى او شریكى در فرمانروایى نیست، و هر چیزى را آفرید و آن گونه كه باید اندازهگیرى كرد.
نکته ها
مشركین و یهود و نصارا، هر كدام به نحوى معتقد بودند كه خداوند فرزند، یا شریكى دارد و قرآن كریم بارها این عقیدهى خرافى را مردود شمرده است، از جمله در همین آیه.
پيام ها
1- حكومت و حاكمیّت هستى، مخصوص خداست. «له ملك ...» (در هستى یك نظام و یك اراده و مدیریّت حاكم است)
2- حكومت خداوند نسبت به همهى هستى یكسان است. «السموات والارض»
3- خداوند بىنیاز است. «له ملك السموات... لم یتخذ» (نیاز به فرزند براى جبران كمبودهاست و كسى كه حكومت هستى به دست اوست چه كمبودى دارد؟!)
4- همهى آفریدهها از سرچشمهى قدرت واحدى برخاستهاند. «خلق كل شیىء»
5 - تدبیر هستى، به دست خالق هستى است. «له ملك السموات... خلق كلّ شىء»
6- آفرینش، حساب و كتاب دارد. «فقدره تقدیرا»
7- تدبیر هستى، بسیار دقیق است. «تقدیرا»