ترجمه
و چون به آنان گفته شود: (خداى) رحمان را سجده كنید، گویند: رحمان چیست؟ آیا به چیزى كه تو فرمانمان مىدهى سجده كنیم؟ (این دعوت) بر رمیدگى آنان مىافزاید.
نکته ها
در این آیه دو بار كلمهى «ما» مطرح شده است كه براى جمادات به كار مىرود. هدف كفّار از این تعبیر، تحقیر ذات مقدّس الهى بود. لذا به جاى «و مَن الرّحمن» گفتند: «ما الرّحمن» و به جاى «لمَن تأمرنا» گفتند: «لما تأمرنا».
كلمهى «رحمن» رمز رحمت دائمى و بىپایان و از صفات اختصاصى پرودگار است. [337]
پيام ها
1- سجده، مظهر یكتاپرستى و روح ادیان توحیدى است. «اسجدوا» (از میان همهى تكالیف، تنها سخن از سجده به میان آمده است)
2- در امر به معروف، به دلیل امر خود اشاره كنید. «اسجدوا للرحمن» (دلیل سجده شما، رحمت گستردهى خداوند است)
3- كفر و لجاجت باعث مىشود دعوت انبیا نه تنها كارساز نباشد، بلكه مایهى زدگى و نفرت بیشتر كفّار از كلام حقّ شود. «زادهم نفوراً»