ترجمه
و عصایت را بیفكن! (موسى عصا را افكند،) پس همین كه آن را دید چنان جست و خیز مى‏كند كه گویا مارى كوچك است، پشت‏كنان فرار كرد و به عقب برنگشت. (ما به او گفتیم:) اى موسى! نترس كه پیامبران در آستان من نمى‏ترسند.
مگر كسى كه ستم كند؛ سپس بعد از بدى كار خوبى را جایگزین نماید همانا كه من بخشنده‏ى مهربانم.

نکته ها
كلمه‏ى «جانٌ» یا به معناى مار كوچك است كه در مرحله‏ى اوّل، عصا به آن صورت درآمد و یا مار بزرگى كه مثل مار كوچك سرعت حركت داشت.
در این كه جمله‏ى «الاّ مَن ظلم» به كجا مربوط مى‏شود احتمالاتى است. بهترین آنها این است كه در آیه، جمله‏اى در تقدیر است؛ به این صورت كه غیر انبیا ترس دارند، مگر كسانى كه ستمى كرده و بعد عمل خوبى انجام دهند كه آنان نیز به خاطر غفور و رحیم بودن خدا ترسى ندارند.
ترس دو نوع است: غریزى و معنوى. جمله‏ى «لا تَخَف» درباره‏ى خوف غریزى است، ولى خوف معنوى كه خوف از مقام الهى است، در آیات دیگر عنوان شده است.

پيام ها
 1- نداى آسمانى باید با نشانه‏اى همراه باشد تا اثر كند. «نودى... الق عصاك»
 2- ابزار معجزه، وسایل عادّى است. «عصاك»
 3- قبل از ارشاد دیگران، باید از علم و تجربه و رشد كافى برخوردار بود. (موسى در این جا معجزه را مى‏بیند تا در كاخ فرعون با قدرت سخن گوید). «رَآها»
 4- انبیا تحت تربیت پروردگارند و خداوند آنها را امر و نهى مى‏كند. «لا تخف»
 5 - كسى كه خدا را حاضر بداند و خود را در محضر او ببیند، از غیر خدا نمى‏ترسد. «لا یخاف لدى المرسلون»
 6- الخائن خائف. كسى كه ظلم كند باید بترسد، مگر آن كه گناهش را جبران كند زیرا خداوند بخشنده است. «لا یخاف... الاّ مَن ظَلَم»
 7- تبدیل گناه به خوبى، غیر از محو گناه یا عفو گناه یا انجام خوبى بعد از بدى است؛ مثل آنكه وسایل گناه را در اختیار نیكوكاران قرار دهد. «بَدّلَ حُسنا»
 8 - بخشش خداوند، پس از عمل نیك انسان و جبران گناه است. «بَدّل حُسنا... فانّى غفور رحیم»