ترجمه
كافران از اهل كتاب ومشركان، دوست ندارند كه هیچ خیر ونیكى از طرف پروردگارتان بر شما نازل شود. در حالى كه خداوند، رحمت خود را به هر كه بخواهد اختصاص مىدهد، و خداوند صاحب فضل بزرگ است.
نکته ها
این آیه، پرده از كینه توزى و عداوت مشركان و كفّار از یهود و نصارى، نسبت به مؤمنان برمىدارد. آنان حاضر نیستند، ببینند كه مسلمانان صاحب پیامبرى بزرگ و كتابى آسمانى هستند و مىخواهند نداى توحید را به تمام جهان رسانده و با تمام تبعیضات نژادى و اقلیمى و با تمام خرافاتِ مشركان و تحریفاتِ اهل كتاب مبارزه كنند و مانع عوامفریبى بزرگان آنان شوند. خداوند در این آیه مىفرماید: لطف و رحمت خداوند طبق ارادهى او به هر كسى كه بخواهد اختصاص مىیابد و كارى به میل این و آن ندارد كه آنها دوست داشته باشند یا نه!
پيام ها
1- ارادهى قلبى و روحیّه باطنى دشمن را بشناسید و هرگز به آنان تمایل پیدا نكنید. [395] «ما یودّ...»
2- خیررسانى، از شئون ربوبیّت است. «خیر من ربكم»
3- توكّل به خدا كنید و از كینه و حسادت دشمن نهراسید. «واللّه یختص»
4- حسادت حسود، هیچ اثرى در ارادهى لطف خداوند ندارد. «من یشاء»
5 - فضل و رحمت و هدایت خداوند، شامل همهى اقوام و ملل مىشود و اختصاصى به بنىاسرائیل وگروه خاصّى ندارد. «من یشاء واللَّه ذو الفضل العظیم»