ترجمه
پدید آورنده آسمانها وزمین اوست وهنگامى كه فرمان (وجود) چیزى را صادر كند، فقط مىگوید: باش! پس (فوراً) موجود مىشود.
نکته ها
او نه تنها مالك همهى موجودات است، بلكه خالق آنهاست، آن هم بطور بدیع و بدون نقشه قبلى. پس او چه نیازى به فرزند دارد؟! هرگاه وجود چیزى را اراده كند، به او مىگوید: باش! وفوراً خلق مىشود. به تعبیر حضرت رضا علیه السلام : خداوند در كار خویش حتّى نیازمند گفتن كلمه »كُن« نیست، ارادهى او همان وآفریدن همان. [410]
در این چند آیه، با قدرت الهى آشنا شدیم: «للّهالمشرق والمغرب» مشرق و مغرب براى اوست. «له مافىالسّموات والارض» آسمانها وزمین براى اوست. «كلٌ له قانتون» همه براى او متواضع وفرمان بردار هستند. «بدیعالسموات والارض» پدید آورنده آسمانها وزمین اوست. «كن فیكون» به فرمان او هر چیز موجود مىشود.
همچنان كه خداوند در یك آن مىآفریند، در مقام قهّاریّت نیز مىتواند در یك آن همه چیز را از بین ببرد. چنانكه در آیه 19 سوره ابراهیم فرموده: «ان یشأ یذهبكم و یأت بخلق جدید» ایمان به چنین قدرتى، كه وجود و عدم همه چیز بدست اوست، به انسان توانایى فوقالعاده مىدهد و او را از یأس و ناامیدى باز مىدارد.
پيام ها
1- آفرینش خداوند، همواره بدیع وابتكارى است. «بدیع»
2- خداوند مىتواند در یك لحظه همه هستى را بیافریند؛ «كن فیكون» هرچند حكمتش اقتضا مىكند كه سلسله علل در كار باشد وبه تدریج خلق شوند.