ترجمه
(اى رسول!) ما ترا به حقّ فرستادیم تا بشارتگر و بیمدهنده باشى و تو مسئول (گمراه شدن) دوزخیان (و جهنّم رفتن آنان) نیستى.
نکته ها
اى رسول گرامى! به توقّعات نابجاى كفّار توجّه نكن. آنان هركدام توقّع دارند اوراق متعدّدى از آیات برایشان نازل شود؛ «بل یرید كلّ امرء منهم ان یؤتى صحفاً منشّرةً» [412] در حالى كه ما ترا همراه منطق حقّ براى مردم فرستادهایم تا از طریق بشارت وانذار، آنان را نسبت به سعادت خودشان آشنا كنى. اگر گروهى بهانه جویى كرده و از پذیرش حقّ سرباز زدند و توقّع داشتند كه بر آنان وحى نازل شود، تو مسئول دوزخِ آنان نیستى، تو فقط عهدهدار بشارت و انذارى، و مسئول نتیجه و قبول یا ردّ مردم نیستى.
بشارت و انذار، نشانهى اختیار انسان است. در قرآن مكرر این معنا آمده است كه آنچه بر خداوند است، فرستادن پیامبرى معصوم با منطق حقّ همراه با بشارت و انذار است. حال مردم خودشان هستند كه آزادانه یا راه حقّ را مىپذیرند و یا سرسختانه لجاجت مىكنند.
412) مدّثر، 52.
پيام ها
1- در برابر هر تضعیف روحیّهاى از طرف دشمن، نیاز به تقویت و تسلیت و تسكین روحى از طرف خدا است. «ارسلناك بالحقّ» (در آیه قبل بهانههاى كفّار نقل شد، در این آیه پیامبر صلى الله علیه وآله با كلمه «بالحقّ» تأیید وتقویت مىشود.)
2- بشارت وتهدید، همچون دو كفّه ترازو باید در حال تعادل باشد، وگرنه موجب غرور یا یأس مىشود. «بشیراً ونذیراً»