ترجمه
كسانى كه به آنها كتاب آسمانى داده‌ایم وآنرا چنان كه سزاوارِ تلاوت است تلاوت مىكنند، آنان به آن (قرآن یا پیامبر) ایمان مىآورند و كسانى كه به آن كافر شوند، آنان همان زیانكارانند.
نکته ها
در برابر یهود و نصارایى كه به سبب لجاجت و سركشى مورد انتقاد قرار گرفتند، گروهى از آنان مورد تمجید و قدردانى خداوند قرار گرفتهاند. آنان كسانى هستند كه به كتابهاى آسمانى مراجعه كرده و نشانههاى ظهور و بعثت پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله را در آن دیده و به او ایمان مىآورند.
در تفسیر اطیبالبیان آمده است: مراد از «كتاب» در این آیه، قرآن و مخاطب مسلمانانى هستند كه در قرائت قرآن، حقّ تلاوت را ادا نموده وبه پیامبر صلى الله علیه وآله ایمان آوردهاند. تفسیر المیزان نیز این معنى را احتمال داده است.
روایتى دربارهى آداب تلاوت قرآن در تفسیر المیزان نقل شده، كه هشت نكته را مورد توجّه قرار داده است:
1- ترتیل آیات. 2- تفقّه در آیات. 3- عمل به آیات. 4- امید به وعدهها. 5 - ترس از وعیدها. 6- عبرت از داستانها. 7- انجام اوامر الهى. 8 - ترك نواهى. در پایان روایت نیز امام صادق علیه السلام فرمود: حقّ تلاوت تنها حفظ آیات، درس حروف، قرائت و تجوید نیست. وبر اساس روایات، كسانى كه حقّ تلاوت قرآن را ادا مىكنند، تنها امامان معصوم مىباشند. [413]
413) كافى، ج1 ص 215.
پيام ها
1- رعایت انصاف حتّى در برخورد با مخالفان، لازم است. [414] «الّذین اتیناهم الكتاب یتلونه حقّ تلاوته»
2- حقّ تلاوت، در تلاوت با صوت زیبا ورعایت نكات تجوید خلاصه نمىشود، بلكه ایمان وعمل نیز لازم است. «یتلونه حقّ تلاوته اؤلئك یؤمنون به»
3- كسى كه در انتخاب مكتب دچار انحراف شود، زیانكار واقعى است. «فاؤلئك هم الخاسرون»
414) در آیاتى كه قرآن از بنىاسرائیل انتقاد مىكند، كلماتى همچون »كثیر«، »اكثر« و»فریق«، بكار رفته است تا حقّ افراد پاكدل و مؤمن از بین نرود.