ترجمه
و (اى پیامبر!) اگر هرگونه آیه، (نشانه و دلیلى) براى (این گروه از) اهل كتاب بیاورى، از قبله‏ى تو پیروى نخواهند كرد، و تو نیز پیرو قبله آنان نیستى، (همانگونه كه) بعضى از آنها نیز پیرو قبله دیگرى نیست. وهمانا اگر از هوسهاى آنان پیروى كنى، پس از آنكه علم (وحى) به تو رسیده است، بى‏شكّ در این صورت از ستمگران خواهى بود.

نکته ها
این آیه، از عناد و لجاجت اهل كتاب پرده برداشته و سوگند [440] یاد مى‏كند كه هرچه هم آیه و دلیل براى آنان بیاید، آنها از اسلام و قبله‏ى آن پیروى نخواهند كرد. چون حقیقت را فهمیده‏اند، ولى آگاهانه از پذیرش آن سر باز مى‏زنند.
تهدید و هشدارهاى قرآن نسبت به پیامبر، به منظور جلوگیرى از بروز و رشد غلّوگرایى و نسبت نارواى خدایى به اولیاست. آنگونه كه در ادیان دیگر، مردم به غلّو، عیسى علیه السلام را فرزند خدا و فرشتگان را دختران خدا مى‏دانستند.

پيام ها
1- لجاجت و تعصّب، مانع تفكّر، استدلال و حقّ‏بینى است. آنان نه تنها نسبت به اسلام تعصّب مى‏ورزند، در میان خودشان نیز عناد و لجاجت دارند. «ماتبعوا قبلتك... ومابعضهم بتابع قبلة بعض»
2- در برابر هیاهو و غوغاى مخالفان نباید تسلیم شد و براى مأیوس كردن دشمنان، قاطعیّت لازم است. «وما انت بتابع»
3- یهود ونصارى هر یك داراى قبله‏ى ویژه‏اى بودند. «ومابعضهم بتابع قبلة بعض»
4- انحراف دانشمندان، بسیار خطرناك است. «...من بعد ماجاءك من العلم»
5 - علم، به تنهایى براى هدایت یافتن كافى نیست، روحیّه‏ى حقّ پذیرى لازم است. یهود صاحب كتاب بودند، ولى با وجود تعصّب نابجا، این علم چاره‏ساز نشد. «اهوائهم من بعد ماجاءك من العلم»
6- پیامبر، حقّ تغییر قانون الهى را بر اساس تمایلات مردم ندارد. «اهوائهم من بعد ماجاءك من العلم»
7- آئین اسلام از سرچشمه‏ى علم واقعى است. «جاءك من العلم»
8 - قوانینى شایسته پذیرش و پیروى هستند كه از هواهاى نفسانى پیراسته و بر پایه‏ى علم بنا شده باشند. «لئن اتّبعت اهوائهم من بعد ماجاءك من العلم»
9- قانون، براى همه یكسان است. اگر بر فرض پیامبر نیز تابع هوا و هوس شود، گرفتار كیفر خواهد شد. «انّك اذاً»
10- با وجود قانون الهى، پیروى از خواسته‏هاى مردم ظلم است. «اذاً من الظالمین»