ترجمه
آنان كسانى هستند كه به بهاى (از دستدادن) هدایت، خریدار ضلالت و گمراهى شدند. امّا این داد وستد، سودشان نبخشید و در شمارِ هدایت یافتگان در نیامدند. (ویا به اهداف خود راهى نیافتند.)
نکته ها
منافقان، صاحب هدایتى نبودند كه آنرا از دست بدهند. پس شاید مراد آیه این است كه زمینههاى فطرى و عوامل هدایت را از دست دادند. همچنان كه در آیات دیگر مىخوانیم: «اشتروا الكفر بالایمان» [186] گروهى ایمان را با كفر معامله كردند. و یا «اشتروا الحیوة الدّنیا بالاخرة» [187] آخرت را با زندگى دنیوى معامله نمودند. ویا «والعذاب بالمغفرة» [188] آمرزش و عفو الهى را با قهر و عذاب او معامله نمودند. یعنى استعداد ایمان و دریافت پاداش و مغفرت را با اعمال خود از بین بردند.
عاقبت، نور الهى دود شد
فطرت حقجوى او، نمرود شد
186) آلعمران، 177.
187) بقره، 86.
188) بقره، 175.
پيام ها
1- منافق، سود و زیان خود را نمىشناسد ولذا هدایت را با ضلالت معامله مىكند. «اشتروا الضلالة بالهدى»
2- انسان، آزاد و انتخابگر است. چون داد و ستد، نیاز به اراده وتصمیم دارد. «اشتروا الضلالة...»
3- دنیا همچون بازار است و مردمان، معاملهگر و مورد معامله، اعمال و انتخابهاى ماست. «اشتروا... فما ربحت تجارتهم»
4- عاقبتِ مؤمن، هدایت؛ «على هدىً من ربّهم» و سرانجام منافق، انحراف است. «ما كانوا مهتدین»
5 - منافقان به اهداف خود راهى نمىیابند. «ما كانوا مهتدین» وبا توجّه به آیات بعد.