ترجمه
در شب‏هاى روزه (ماه رمضان)، آمیزش با همسرانتان براى شما حلال شد، آنها براى شما (همچون) لباسند و شما براى آنها (همچون) لباس. خداوند مى‏دانست كه شما به خود خیانت مى‏كردید (وآمیزش را كه ممنوع بود، بعضاً انجام مى‏دادید) پس توبه شما را پذیرفت و از شما درگذشت. اكنون (مى‏توانید) با آنها هم بستر شوید و آنچه را خداوند بر شما مقرّر فرموده، طلب كنید. و بخورید و بیاشامید تا رشته سفید از رشته سیاه (شب) براى شما آشكار گردد. سپس روزه را تا شب به اتمام رسانید. و در حالى كه معتكف در مساجد هستید، با زنان آمیزش نكنید. این حدود واحكام الهى است پس (به قصد تجاوز وگناه) به آن نزدیك نشوید. خداوند این چنین آیات خود را براى مردم، روشن مى‏سازد، باشد كه پرهیزگار گردند.

نکته ها
در آغاز اسلام، در شب و روز ماه رمضان، آمیزش با همسر ممنوع بود و همچنین در ساعت معیّنى از شب مى‏توانستند افطار كنند و اگر خوابش مى‏گرفت بعد از بیدارى حقّ غذا خوردن نداشت. برخى مسلمانان علیرغم ممنوع بودن آمیزش جنسى این كار را انجام مى‏دادند، ولى برخى دیگر با وجود زحمت و سختى، از خوردن در شب بعد از بیدارى خوددارى مى‏كردند. یكى از یاران پیامبر به نام مطعم‏بن جبیر هنگام افطار به علّت دیر حاضر شدن غذا خوابش برد، وقتى بیدار شد گفت: من دیگر حقّ غذا خوردن ندارم و فردا را بدون غذا روزه گرفت و براى كندن خندق اطراف مدینه حاضر شد. در بین كار به علّت شدّت ضعف از حال رفت و بیهوش شد. پیامبر صلى الله علیه وآله بسیار متأثّر شد و این آیه نازل گردید كه غذا خوردن تا طلوع فجر آزاد است و آمیزش با همسران در شب‏هاى ماه رمضان مانع ندارد. خداوند متعال مى‏داند كه شما به خویشتن خیانت مى‏كردید و قدرت صبر و خوددارى نداشته و ندارید، به همین دلیل تكلیف را بر شما آسان و گذشته‏ى شما را عفو نمود.
اعتكاف، به معناى بریدن از دنیا و پناهنده شدن به خداست. پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله با گرفتارى‏ها و مشكلاتى كه داشتند، گاهى در مسجد براى چند روز معتكف مى‏شدند و بدین وسیله روح خود را صفا و آرامش بیشتر مى‏دادند. از آنجا كه در غیر حال اعتكاف نیز آمیزش در مسجد ممنوع است. به نظر مى‏رسد مراد از كلمه «عاكفون» همان سكونت در مسجد باشد، نه اعتكاف به معناى عبادت مخصوص.
در تشبیه همسر به لباس، نكات و لطایف بسیارى نهفته است:
* لباس باید در طرح و رنگ و جنس مناسب انسان باشد، همسر نیز باید كفو انسان و متناسب با فكر و فرهنگ و شخصیّت انسان باشد.
* لباس مایه‏ى زینت و آرامش است، همسر وفرزند نیز مایه‏ى زینت و آرامش خانواده‏اند.
* لباس عیوب انسان را مى‏پوشاند، هریك از زن و مرد نیز باید عیوب و نارسایى‏هاى یكدیگر را بپوشانند.
* لباس انسان را از سرما و گرما حفظ مى‏كند، وجود همسر نیز كانون خانواده را گرم و زندگى را از سردى مى‏رهاند.
* دورى از لباس، مایه‏ى رسوایى است، دورى از ازدواج و همسر نیز سبب انحراف و رسوایى انسان مى‏گردد.
* در هواى سرد لباس ضخیم و در هواى گرم لباس نازك استفاده مى‏شود، هر یك از دو همسر نیز باید اخلاق و رفتار خود را متناسب با نیاز روحى طرف مقابل تنظیم كند؛ اگر مرد عصبانى است، زن با لطافت با او برخورد كند و اگر زن خسته است، مرد با او مدارا كند.
* انسان باید لباس خود را از آلودگى حفظ كند، هر یك از دو همسر نیز باید دیگرى را از آلوده شدن به گناه حفظ نماید.

پيام ها
1- تخفیف وآسان‏گیرى در احكام، از ویژگى‏هاى دین اسلام است. «اُحلّ لكم»
2- رعایت ادب در سخن، از ویژگى‏هاى قرآن است. «رفث» به معناى سخن گفتن پیرامون مسائل زناشویى است كه در آیه به كنایه از آمیزش آمده است.
3- هر كجا خواستید راهى را ببندید، یك راه مشروع را باز بگذارید. چون خداوند در روز رمضان، آمیزش را ممنوع مى‏كند، لذا در شب آنرا مجاز مى‏شمرد. [561] «اُحلّ لكم لیلة الصیام الرفث»
4- عبادتِ روز و لذّت مشروع شب، نشانه‏ى جامعیّت دین است. در یك آیه هم احكام روزه وهم مسائل زناشویى آمده است. «احلّ لكم لیلة الصیام الرفث الى نسائكم»
5 - اسلام به نیازهاى طبیعى توجّه كامل دارد. «الرفث الى نسائكم»
6- نیاز زن و مرد به یكدیگر، دو طرفه است و هریك براى پوشش نیازهاى طبیعى خود به دیگرى نیازمند است. «هنّ لباس لكم و انتم لباس لهنّ»
7- خداوند از جزئیات كارهاى انسان آگاه است. «علم اللَّه انكم»
8 - انسان، جایزالخطا وغریزه جنسى در او قوى است. «كنتم تختانون انفسكم»
9- ترك فرمان خدا، خیانت و ظلمى است به خود ما. «تختانون انفسكم»
10- در آمیزش و فرزند خواهى، براى خداوند تكلیف معیّن نكنید كه پسر باشد یا دختر. «و ابتغوا ما كتب اللَّه لكم»
11- حتّى آمیزش جنسى باید هدفدار باشد. «وابتغوا ما كتب اللَّه لكم»
12- معیار احكام اسلامى، معیارهاى عمومى، طبیعى و ساده است. پیدا شدن سپیده‏ى صبح یا تاریكى شب را، هركس در هر كجا باشد مى‏تواند بفهمد. «یتبیّن لكم الخیط الابیض من الخیط الاسود»
13- نقش زمان‏بندى را در عبادات فراموش نكنیم. «اتموا الصیام الى اللیل»
14- اعتكاف، سكونت در مسجد است، مشروط به روزه گرفتن. «عاكفون فى المساجد»
15- پیشگیرى از گناه لازم است. قرآن مى‏فرماید: به گناه نزدیك نشوید. چون نزدیك شدن به گناه همان و افتادن در آن همان. «فلا تقربوها»
16- تقوى، فلسفه‏ى احكام الهى است. روزه براى تقواست، آمیزش جنسى مشروع نیز براى تقواست. [562] «لعلهم یتقون»
17- عمل به دستورات الهى، بستر رشد و تقوا مى‏باشد. «لعلهم یتقون»