ترجمه
اى كسانى كه ایمان آورده‌اید! بخششهاى خود را با منّت وآزار باطل نسازید، همانند كسى كه مال خود را براى خودنمایى به مردم، انفاق مىكند و ایمان به خدا و روز رستاخیز ندارد. پس مثال او همچون مَثل قطعه سنگ صافى است كه بر روى آن (قشر نازكى از) خاك باشد (و بذرهایى در آن افشانده شود) پس رگبارى به آن رسد (و همه خاكها و بذرها را بشوید) و آن سنگ را صاف (و خالى از خاك و بذر) رها كند! (ریاكاران نیز) از دستاوردشان، هیچ بهرهاى نمىبرند وخداوند گروه كافران را هدایت نمىكند.
نکته ها
این آیه نیز تشبیهى را با خود دارد و نمایانگر باطن اشخاصى است كه به قصد ریا و تظاهر انفاق مىكنند. ظاهر عمل اینان همچون خاك، نرم ولى باطن آن چون سنگ، سفت است كه قابلیّت نفوذ ندارد. به خاطر سفتى و سختى دلهاى سنگینشان، از انفاق خود بهرهاى نمىبرند.
پيام ها
1- منّت گذارى و آزار فقیر، پاداش انفاق و صدقات را از بین مىبرد. «لا تبطلوا»
2- ریا، نشانه عدم ایمان واقعى به پروردگار وقیامت است. «ینفق ماله رئاء النّاس و لایؤمن باللّه»
3- انفاق مهم نیست، انگیزه و روحیّهى انفاق كننده مهم است. «رئاء الناس»
4- اعمال شخص منّت گذار، ریاكار وكافر، تباه است. كلمهى «فمثله» قابل تطبیق با هر سه گروه است.
5 - ریاكار، عاقبت رسوا مىشود و حوادث، كاشف حقایق است. «فتركه صلداً»
6- ریاكار نه تنها از پاداش آخرت محروم است، بلكه رشد روحى را نیز كسب نكرده است. «لا یقدرون على شیىء»
7- منّتگذار وریاكار، در مدار كفر ومورد تهدید قرار مىگیرد. «لایهدى القوم الكافرین»