ترجمه
(خداوند) حكمت و بینش را به هر كس بخواهد (وشایسته ببیند) مىدهد و به هركس حكمت داده شود، همانا خیرى فراوان به او داده شده است و جز خردمندان (از این نكته) متذكّر نمىگردند.
نکته ها
«ألباب» جمع «لُبّ» به معناى مغز است و به همه انسانها «اولوا الالباب» نمىگویند، بلكه تنها به خردمندانى مىگویند كه عقل خود را بكار گیرند وراه زندگى و سعادت واقعى خود را بیابند.
حكمت را به معنى معرفت و شناختِ اسرار و آگاهى از حقایق و رسیدن به حقّ دانستهاند كه خداوند به بعضى از افراد به خاطر پاكى و تقوى و تلاش عطا مىكند، تا آنان وسوسههاى شیطانى را از الهامات الهى باز شناخته و چاه را از راه و شعار را از شعور تشخیص دهند و این خیر كثیر است.
در روایات مىخوانیم: حكمت، معرفت و تفقّه در دین است. حكمت، اطاعت از خدا، شناخت امام وپرهیز از گناهان كبیره است. [746]
پيام ها
1- گرچه مال وثروت خیر است، ولى خیرِ كثیر، داشتنِ دید وقدرت تشخیص است. كسانى كه از آن خیر انفاق كنند به خیر كثیر مىرسند. «انفقوا...یؤتى الحكمة»
2- شیطان وعدهى فقر، و خداوند وعدهى مغفرت و فضل مىدهد. امّا تشخیص و انتخاب هریك از این دو راه، حكمت لازم دارد. «یؤتى الحكمة»
3- همهى دنیا متاع قلیل است، [747] ولى حكمت خیر كثیر است. اگر همه امكانات مادّى فداى دست یابى به حكمت و بینش صحیح گردد، ارزش دارد. «فقد اوتى خیراً كثیرا»
4- حكمت هدیهاى كلیدى و مادر همهى خیرات است. هركه آن را داشت چیزهاى زیادى خواهد داشت. «ومن یؤتى الحكمة فقد اوتى خیراً كثیراً»
5 - هر كسى به ارزش حكمت پى نمىبرد. «مایذّكّر الاّ اولوا الالباب» دنیاگرایان بر مال و آمار و محاسبات مادّى تكیه مىكنند و سود و زیان را بر اساس مادّیات مىسنجند، ولى دوراندیشان عاقل و راهشناسان اندیشمند، از بعد دیگرى محاسبه مىكنند.