ترجمه
و (بخاطر بیاور) زمانى كه موسى براى قوم خویش طلب آب كرد، به او گفتیم: عصاى خود را به سنگ بزن، ناگاه دوازده چشمهى آب از آن بشكافت و جوشید، (بطورى كه) هر یك از افراد (طوائف دوازده‌گانه بنىاسرائیل) آبشخور خود را شناخت. (گفتیم:) از روزى الهى بخورید و بیاشامید و در زمین، تبهكارانه فساد نكنید!
نکته ها
در عدد دوازده، رمزى نهفته است. عدد ماهها، عدد نقباى بنىاسرائیل و تعداد حواریون حضرت عیسى علیه السلام و عدد ائمهى معصومین علیهم السلام، دوازده است.
در آیه، همراه با كلمهى «مفسدین »، «لاتعثوا» نیز آمده است. «عثوا» به معنى فساد شدید است و شاید در كنار هم قرار گرفتن این دو كلمه، مىخواهد از توجّه و تعمّد و روحیّهى فساد انگیزى نهى كند. چرا كه لغزشِ غیر عمد و بدون قصد فتنهانگیزى، مورد عفو قرار مىگیرد.
پيام ها
1- انبیا، در فكر تأمین نیازهاى مادّى مردم نیز هستند. «اذ استسقى موسى لقومه»
2- همه چیز، حتّى آبِ خوردن را از خداوند بخواهیم. «استسقى»
3- قوانین طبیعت، محكوم ارادهى خداوند است. «اضرب... فانفجرت»
خداوند هم سببساز و هم سببسوز است. با یك عصا واز دست یك نفر، یكبار آب را مىخشكاند و یكبار آب را جارى مىسازد.
4- دعاى انبیا، مستجاب است. «استسقى، فانفجرت»
5 - جارى شدن آب با زدن عصا به سنگ، یك معجزه است و پیدایش دوازده چشمه براى دوازده قبیله، معجزهاى دیگر. «اثنتا عشرة»
6- توزیع منظّم و عادلانه و حساب شده، مایهى امنیّت و صفاست و مانع پیدا شدن اختلاف است. «قد علم كل اناس مشربهم»
7- بهرهگیرى از نعمتهاى الهى، نباید زمینهساز فساد باشد. «كلوا... ولاتعثوا»
8 - براى جلوگیرى از فساد، از محبّتها و لطف خداوند به انسان بگویید. «كلوا و اشربوا... ولاتعثوا»