ترجمه
ولى آنها هرگز به سبب آنچه از پیش فرستاده‏اند، آرزوى مرگ نكنند و خداوند به حال ستمگران، آگاه است.

نکته ها
نترسیدن از مرگ، نشانه‏ى صدق ویقین است. وقتى مرگ از راه مى‏رسد شوخى‏ها، تعارفات و خیالات مى‏گریزند، تنها انسان مى‏ماند و اعمال او. در لحظه‏ى مرگ، انسان باور مى‏كند كه متاع دنیا كم است و آخرت بهتر وباقى است. در لحظه مرگ، انسان باور مى‏كند كه دنیا غنچه‏اى است كه براى هیچكس شكفته نمى‏شود و دوستان دنیوى مگسانند دور شیرینى. انسان اگر به مرتبه یقین برسد، هرچه به مرگ نزدیك‏تر مى‏شود، احساس قرب ووصول به لقا ودیدار الهى مى‏كند. به همین دلیل حضرت على علیه السلام وقتى ضربه‏ى شمشیر را بر فرق خود احساس كرد فرمود: «فزت و ربّ الكعبة» قسم به پروردگار كعبه رستگار شدم. امام حسین علیه السلام در كربلا هر چه به ظهر عاشورا و زمان شهادت نزدیك مى‏شد، صورتش برافروخته و شكوفاتر مى‏گردید، و وقتى در شب آخر از یارانش پرسیدند: مرگ نزد شما چگونه است؟ جملاتى را در جواب عرضه داشتند كه نشان دهنده‏ى یقین آنان به حقّانیّت راهشان بود، آنها مرگ را شیرین مى‏دانستند و حتّى برخى از آنان در همان شب آخر با یكدیگر مزاح مى‏كردند.

پيام ها
1- ترس از مرگ، در واقع ترس از كیفر كارهاى خودماست. «بما قدّمت ایدیهم»
2- مدّعیان دروغگو و متوقّعان نابجا، ظالمند. «واللَّه علیم بالظالمین»
3- خودتان مى‏دانید كه چه كرده‏اید، خداوند نیز كه از آنها با خبر است، پس این همه ادّعا براى چه؟! «واللَّه علیم بالظالمین»