ترجمه
و همانا داوود را از سوى خود فضیلتى دادیم (و گفتیم:) اى كوهها! با او (در تسبیح خدا) هم نوا شوید و (اى) پرندگان! (همراهى كنید) و آهن را براى او نرم كردیم.
نکته ها
شاید توبه و نالهى كوهها با داوود، همان تسبیح آنها باشد. «انا سخّرنا الجبال معه یسبّحن بالعشى و الاشراق»(452)
خداوند به حضرت داوودعلیه السلام دوازده فضیلت داده است:
1. علم الهى. «و لقد آتینا داود و سلیمان علما»(453)
2. نبوّت و رسالت. «آتاه اللّه الملك و الحكمة»(454)
3. كتاب آسمانى. «آتینا داود زبورا»(455)
4. خلافت. «یا داود انّا جعلناك خلیفة فى الارض»(456)
5. استوارى حكومت. «شدّدنا ملكه»(457)
6. امكانات فراوان. «اوتینا من كل شىء»(458)
7. حكمت. «آتیناه الحكمة و فصل الخطاب»(459)
8. قضاوت. «فاحكم بین النّاس بالحقّ»(460)
9. نرم شدن آهن در دست او. «اَلَنّا له الحدید»
10. فهمیدن سخن پرندگان. «عُلّمنا منطق الطیر»(461)
11. هم صدایى كوهها و پرندگان با او. «یا جبال اوّبى معه و الطّیر»
12. فرزندى مثل سلیمان. «و وهبنا لداود سلیمان»(462)
در حدیث مىخوانیم كه خداوند به داوود فرمود: «تو بنده خوبى هستى اگر از بیت المال مصرف نكنى! او چهل روز گریه كرد تا خداوند آهن را بدست او نرم و مشغول زرهبافى شد و هر روز یك زره به قیمت هزار درهم مىبافت و تا سیصد و شصت زره بافت».(463)
پيام ها
1- خداوند، به بندگان برگزیدهى خود، عطایاى ویژهاى مىدهد. «و لقد آتینا داود منّا فضلاً»
2- هستى، شعور دارد و مورد خطاب الهى قرار مىگیرد. «یا جبال اَوّبى»
3- مناجات موجودات، امرى حقیقى است، نه مجازى. «اوّبى معه»
4- دنیا و آخرت قابل جمع است. (نبوّت و تصرّف در هستى براى داوود جمع شد). «النّا له الحدید»
5 - اولیاى خدا، ولایت تكوینى و قدرت بر تصّرف در هستى دارند. «النّا له الحدید»
6- استفاده از طبیعت ارزش است. «فضلاً... و النّا له الحدید»
7- كسى كه دل خود را براى خدا نرم كند، خداوند هم آهن را براى او نرم مىكند. «اوّبى... النّا له الحدید»
8 - ذوب آهن، سابقهى دیرینهاى دارد. «النّا له الحدید»
9- اولیاى خدا با صنعت ارتباط داشتند. «النّا له الحدید»