ترجمه
آنگاه این كتاب (قرآن) را به گروهى از بندگانمان كه (آنان را) برگزیدیم به میراث دادیم، پس برخى از بندگان ما (در عمل به كتاب) بر خود ستمكارند و بعضى میانه‏رو و برخى با اذن الهى نسبت به كارهاى خیر سبقت گیرند، كه این همان فضل بزرگ الهى است.

نکته ها
در مورد این آیه‏ى شریفه، آن چه را از میان اقوال متعدّد انتخاب كردم و با روایات نیز سازگار است، این است كه خداوند مى‏فرماید: قرآن را به برگزیدگان از بندگانم پس از پیامبر، كه همان امامان معصوم‏علیهم السلام از ذرّیه‏ى حضرت فاطمه‏علیها السلام باشند به میراث دادیم و دلیل آن كه علوم قرآن را به برگزیدگان دادیم این است كه بعضى از بندگان، ظالم و برخى میانه‏رو و بعضى كه به گفته‏ى روایات، اهل بیت پیامبرند در همه‏ى كارهاى خیر سبقت مى‏گیرند و تنها این گروه سوّم برگزیده‏اند، نه همه.
در روایات متعدّد مى‏خوانیم كه ائمّه معصومین‏علیهم السلام فرموده‏اند: «بندگان برگزیده‏ى خدا كه وارث كتابند، ما اهل بیت رسول اللّه‏صلى الله علیه وآله هستیم».(578)

پيام ها
1- قرآن، به تنهایى كافى نیست، حامى و مجرى لازم دارد. «اورثنا الكتاب»
 2- كسى حقّ انتخاب و اعطاى مسئولیّت‏هاى دینى را دارد كه به حال بندگانش آگاهى عمیق داشته باشد. «انّ اللّه بعباده لخبیر بصیر - ثمّ اورثنا الكتاب الّذین اصطفینا»
 3- دلیل محروم شدن از انوار قرآن، خود ما هستیم. «منهم ظالم - و منهم مقتصد»
 4- شرط دریافت میراث قرآن، سبقت در همه‏ى كارهاى خیر است نه انجام بعضى. «بالخیرات»
 5 - انتخاب خداوند، حكیمانه است. كسانى وارث علوم قرآنند كه در خیرات سبقت گیرند. «سابق بالخیرات»
 6- ظلم، از سوى خود انسان است، «ظالم لنفسه» ولى توفیق سبقت در خوبى‏ها، به اذن خداست. «سابق بالخیرات باذن اللّه »
 7- میراث‏بردن از قرآن، فضل بزرگ الهى است. «ذلك هوالفضل الكبیر»