ترجمه
آگاه باشید كه دین خالص مخصوص خداوند است و كسانى كه به جاى خداوند معبودهایى را برگزیدند (و در توجیه كار خود گفتند:) ما آنها را نمى‏پرستیم مگر براى آن كه ما را هر چه بیش‏تر به خدا نزدیك كنند، همانا خداوند درباره‏ى آن چه آنان بر سر آن اختلاف مى‏كنند، میانشان داورى خواهد كرد. البتّه خداوند كسى را كه دروغگوى كفران پیشه است هدایت نمى‏كند.

نکته ها
در آیه‏ى قبل به شخص پیامبر فرمود: عبادتت خالصانه باشد. «فاعبداللّه مخلصاً» در این آیه به همه‏ى مردم مى‏فرماید: تمام عبادت‏ها باید براى خداوند باشد. «للّه الدین الخالص»
شخصى به پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله گفت: ما اموال خود را به فقرا مى‏دهیم تا نام ما به نیكى برده شود. حضرت فرمود: خداوند تنها كار خالص را مى‏پذیرد و سپس این آیه را تلاوت فرمود: «اَلا للّه الدّین الخالص...»(4)
براى بت پرستى ریشه‏هایى گفته‏اند، از جمله:
الف) براى احترام به بزرگان، مجسمه‏ى آنان را مى‏ساختند و با گذشت زمان این مجسّمه‏ها به صورت مستقل پرستش مى‏شد.
ب) بت‏پرستان گمان مى‏كردند انسان نمى‏تواند مستقیماً با خدا ارتباط برقرار كند و نیاز به واسطه‏هاى مقدّس دارد، لذا براى مقدّسین تمثالى مى‏ساختند كه به مرور زمان این سمبل‏ها به صورت بت در آمد.

پيام ها
 1- در شیوه‏ى تبلیغ، مخاطب را حسّاس كنید. (كلمه «اَلا» یعنى آگاه باش كه مسئله مهمّى است)
 2- تمام مكاتب بشرى با خرافات و هوس‏ها آلوده هستند و دین خالص، تنها از آن خداست. «للّه الدّین الخالص»
 3- ارزش دین به خالص بودن آن است وگرنه هوس‏ها و خرافات آن را مسخ مى‏كند. «للّه الدّین الخالص»
 4- منحرفان، انحرافات خود را توجیه مى‏كنند. بت‏پرستان مى‏گویند: ما بت‏ها را مى‏پرستیم زیرا نمى‏توانیم بدون واسطه به خدا نزدیك شویم. «ما نعبدهم الاّ لیقرّبونا»
 5 - خداجویى، امرى نهفته در وجود انسان حتّى مشركان است. «لیقرّبونا الى اللّه زلفى»
 6- در پیشگاه الهى بعضى واسطه‏ها مورد قبول و سفارش خداوند است. «و ابتغوا الیه الوسیلة»(5) ولى بعضى وسیله‏ها مثل بت مورد قبول نیست. «ما نعبدهم الاّ لیقرّبونا الى اللّه زلفى»
 7- بت پرستان مكّه خدا را قبول داشتند و بت‏ها را واسطه قرب به او مى‏پنداشتند. «الى اللّه زلفى‏»
 8 - مشركان به شفاعت عقیده داشتند لكن شفیع خود را بت‏ها مى‏پنداشتند. «الى اللّه زلفى»
 9- قرب به خدا محبوب همه است. «لیقرّبونا الى اللّه زلفى»
 10- قیامت روز پایان اختلافات است. «یحكم بینهم فى ما... یختلفون»
 11- بستر هدایت الهى را باید انسان در خود فراهم كند و دروغ و كفران، انسان را از قابلیّت هدایت مى‏اندازد. «لا یهدى من هو كاذب كفّار»
 12- دروغ مى‏تواند مقدّمه انحراف دائمى شود. «كاذب كفّار»
 13- تقرب آفرینى بت‏ها عقیده‏اى است بس دروغ. «كاذب»
 14- بت‏ها نزد بت پرستان به مانند موجودات عاقل و فهیم بودند. («ما نعبدهم الاّ...» كلمه «هُم» براى افراد با شعور بكار مى‏رود.)