ترجمه
(اى پیامبر! به آنان) بگو: «تمام شفاعتها (در دنیا و آخرت) براى خداست، براى اوست حكومت و فرمانروائى آسمانها و زمین، سپس به سوى او برگردانده مىشوید.»
نکته ها
سؤال: مگر مهر و محبّت دیگران بیش از خداوند است كه خداوند ارادهى عذاب كند ولى شفاعت كنندگان مانند دایهى مهربانتر از مادر شفاعت نمایند؟
پاسخ: این آیه مىفرماید: همهى شفاعتها مخصوص خداست و اگر پیامبر و امامى شفاعت و دلسوزى و مهربانى مىكند، سرچشمهى همهى لطفها و مهرها از ذات مقدّس او و به اذن اوست، «ما من شفیع الاّ من بعد اذنه»(43) و مسیر آن لطفها از طریق اولیاى الهى است. «قل للّه الشفاعة جمیعا»
43) یونس، 10.
پيام ها
1- روش تربیتى قرآن، آن است كه تمام انگیزههاى فاسد را از بین ببرد و همهى انگیزهها را در خداجویى متمركز كند. لذا به كسانى كه اطراف این و آن مىروند تا عزیز شوند مىفرماید: «انّ العزّه للّه جمیعاً»(44) تمام عزّتها از آنِ خداست، چرا گرد دیگرى مىگردید؟! به كسانى كه اطراف این و آن مىروند تا قدرتى پیدا كنند، مىفرماید: «انّ القوّه للّه جمیعاً»(45) به كسانى كه اطراف این و آن مىروند تا آنان برایشان واسطهاى باشند، مىفرماید: «قل للّه الشفاعة جمیعاً»
2- هستى و همهى عوامل دخیل در آن به دست خداست. «للّه الشفاعة... له ملك السموات»
44) یونس، 65.
45) بقره، 165.