1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 200
تفسير 3. آل عمران آية 161
Number of verses: 200
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَمَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَغُلَّ ۚ وَمَن يَغْلُلْ يَأْتِ بِمَا غَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفْسٍ مَّا كَسَبَتْ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ 161
(گمان کردید ممکن است پیامبر به شما خیانت کند؟! در حالی که) ممکن نیست هیچ پیامبری خیانت کند! و هر کس خیانت کند، روز رستاخیز، آنچه را در آن خیانت کرده، با خود (به صحنه محشر) می‌آورد؛ سپس به هر کس، آنچه را فراهم کرده (و انجام داده است)، بطور کامل داده می‌شود؛ و (به همین دلیل) به آنها ستم نخواهد شد (چرا که محصول اعمال خود را خواهند دید).

ترجمه
و هیچ پیامبرى را نسزد كه خیانت كند و هر كس خیانت كند، آنچه را كه (در آن) خیانت نموده روز قیامت به همراه آورد، سپس به هر كس پاداشِ كاملِ آنچه كسب كرده، داده شود و آنها ستم نبینند.

نکته ها
شاید این آیه، پاسخى به آنان باشد كه به خاطر جمع غنایم، منطقه حفاظتى اُحد را رها كردند. آنها به گمان اینكه از سهم غنیمت محروم نشوند، هشدارهاى فرمانده خود را كه مى‏گفت: سهم شما محفوظ است و از نظر رسول خدا صلى الله علیه وآله دور نخواهد بود، نادیده گرفتند. این آیه مى‏فرماید: پیامبر در سهم شما از غنیمت خیانت نخواهد كرد، پس مطمئن باشید و به وظیفه‏ى خود عمل كنید.
امام باقرعلیه السلام فرمودند: جنسِ به سرقت رفته، در دوزخ در برابر چشم خائن مجسّم، و به او گفته مى‏شود به آتش داخل شو وآن را خارج كن.[170]
غشّ، تقلّب، غصب و خیانت از موارد «غِلّ» است. شخصى كه مسئول جمع‏آورى زكات بود، خدمت رسول خدا صلى الله علیه وآله رسید و گفت: این مقدار از اموالى كه جمع كرده‏ام زكات است و مربوط به شماست و این مقدار نیز هدایاى مردم به خود من است. حضرت بالاى منبر رفت و فرمود: آیا اگر این شخص در خانه‏اش مى‏نشست كسى به او هدیه مى‏داد؟! به خدا سوگند او با همین اموال حرام در قیامت محشور خواهد شد.[171]
آنجا كه به انبیا بدبین مى‏شوند، شما چه انتظارى نسبت به خودتان دارید؟! از امام صادق علیه السلام نقل شده است كه فرمود: رضایت مردم به دست نمى‏آید و زبانشان قابل كنترل نیست.[172]


170) تفسیر نورالثقلین.
171) تفسیر فرقان.
172) تفسیر نورالثقلین.

پيام ها
1- نه تنها پیامبر اسلام، بلكه همه‏ى انبیاى الهى امین هستند. «و ما كان لنبىّ...» نبوّت با خیانت سازگار نیست. كسى كه مى‏خواهد امین تربیت كند باید خود اهل خیانت نباشد. گرچه در بین رهبران غیر الهى، اهل خیانت كم نیست.
2- هیچ كس حتّى انبیا، از سوءظنّ مردم به دور نیست. «ما كان لنبىّ ان یَغُلّ»
(ضعف ایمان از یكسو و حبّ دنیا از سوى دیگر، انسان را وادار مى‏كند به انبیا سوءظنّ ببرد.)
3- از حریم انسان‏هاى پاك و اولیاى خدا دفاع كنید. «و ما كان لنبىّ ان یغل...»
4- آوردن مال حرام در قیامت، نوعى مجازات است. و چه سخت است كه در قیامت، در برابر انبیا، شهدا وهمه‏ى مردم، انسان را همراه با مالى كه خیانت كرده بیاورند. «یأت بما غلّ»
5 - یاد قیامت، بازدارنده از خیانت است. «یأت بما غلّ»
6- خیانت، خیانت است و مقدار آن مهم نیست. كلمه «ما» در جمله‏ى «یأت بما غلّ» شامل كم و زیاد هر دو مى‏شود.
7- قیامت صحنه‏اى است كه نیكان، حسنات خود را مى‏آورند، «جاء بالحسنة»[173] و خائنین خیانت‏هاى خود را به همراه دارند. «یأت بما غلّ»
8 - خداوند عادل است. هم جزا را كامل مى‏دهد و هم ذرّه‏اى افراط نمى‏كند. «وهم لایظلمون»


173) انعام، 160.

Copyright 2015 almubin.com