ترجمه
و هرگز گمان مبر آنها كه در راه خدا كشته شدهاند، مردگانند؛ بلكه آنها زندگانى هستند كه نزد پروردگارشان روزى داده مىشوند.
نکته ها
ما بر مبناى قرآن كه شهیدان را زنده مىداند، به شهداى راه اسلام و خصوصاً شهداى كربلا سلام كرده، با آنان حرف مىزنیم و توسل مىجوییم.
ابوسفیان در پایان جنگ اُحد با صداى بلند فریاد مىزد: این هفتاد كشتهى مسلمانان در احد، به عوض هفتاد كشتهى ما در جنگ بدر. ولى رسول خدا صلى الله علیه وآله فرمود: كشتههاى ما در بهشت جاى دارند، ولى كشتگان شما در دوزخند.[178]
نكاتى پیرامون شهید و شهادت
1- در روایات آمده است كه شهید، هفت ویژگى اعطایى از جانب خداوند دارد: اوّلین قطرهى خونش، موجب آمرزش گناهانش مىگردد. سر در دامن حورالعین مىنهد. به لباسهاى بهشتى آراسته مىگردد. معطّر به خوش بوترین عطرها مىشود. جایگاه خود را در بهشت مشاهده مىكند. اجازهى سیر و گردش در تمام بهشت به او داده مىشود. پردهها كنار رفته و به وجه خدا نظاره مىكند.[179]
2- پیامبر صلى الله علیه وآله از شخصى شنید كه در دعا مىگوید: «اسئلك خیر ما تسئل» خدایا! بهترین چیزى كه از تو درخواست مىشود به من عطا كن، فرمود: اگر این دعا مستجاب شود، در راه خدا شهید مىشود.[180]
3- در روایت آمده است: بالاتر از هر نیكى، نیكوترى هست، مگر شهادت كه هرگاه شخصى شهید شود، بالاتر از آن خیرى متصوّر نیست.[181]
4- در روز قیامت، شهید مقام شفاعت دارد.[182]
5 - از امام صادق علیه السلام روایت شده است كه فرمود: در قیامت لغزشهاى شهیدبه خودش نیز نشان داده نمىشود.[183]
6- شهداى صف اوّلِ حمله و خط شكن، مقامشان برتر است.[184]
7- مجاهدان از درب مخصوص وارد بهشت مى شوند[185] و قبل از همه به بهشت مىروند[186] و در بهشت جایگاه مخصوصى دارند.[187]
8 - تنها شهید است كه آرزو مىكند به دنیا بیاید و دوباره شهید شود.[188]
9- بهترین و برترین مرگها، شهادت است.[189]
10- هیچ قطرهاى محبوبتر از قطرهى خونى كه در راه خدا ریخته شود، در نزد خداوند نیست.[190]
11- در قیامت، شهید سلاح به دست، با لباس رزم و بوى خوش به صحنه مىآید و فرشتگان به او درود مىفرستند.[191]
12- امامان ما شهید شدند. بسیارى از انبیا ورهروان وپیروان آنان نیز شهید شدند. «وكایّن من نبىّ قاتل معه ربّیّون كثیرا»[192]، «یقتلون النبیین بغیر حق»[193]
13- حضرت على علیه السلام با داشتن دهها فضیلت اختصاصى، تنها وقتى كه در آستانهى شهادت قرار گرفت فرمود: «فزت و ربّ الكعبة» او اوّل كسى بود كه ایمان آورد، جاى پیامبر صلى الله علیه وآله خوابید، برادر پیامبر شد، تنها خانهى او به مسجد پیامبر درب داشت، پدر امامان و همسر زهراعلیها السلام بود. بتشكن بود، ضربت روز خندق او، از عبادت ثقلین افضل شد. امّا در هیچ یك از موارد مذكور نفرمود: «فُزت»
14- على علیه السلام مىفرمود: قسم به خدایى كه جان فرزند ابوطالب در دست اوست، تحمّل هزار ضربه شمشیر در راه خدا، آسانتر از مرگ در رختخواب است.[194]
15- على علیه السلام در جنگ احد ناراحت بود كه چرا به شهادت نرسیده است تا اینكه مژده شهادت در آینده را از پیامبر اسلام صلى الله علیه وآله دریافت نمود.
16- شهید مطهرى در كتاب حماسه حسینى مىنویسد: سخاوتمند، هنرمند و عالم؛مال، هنر و علم خود را كه بخشى از وجود اوست جاودانه مىكند، امّا شهید، خودش را جاودانه مىكند.[195]
17- در عالم حیوانات نیز گوسفندِ مرده بىارزش است، گوسفندى كه به سوى قبله و با نام خدا ذبح شود، ارزش دارد.
18- همان گونه كه كور، مفهوم بینایى را درك نمىكند، زندگان دنیا حیات شهدا را درك نمىكنند.
19- وقتى انفاق مال در راه خدا، قابلیّت رشد تا هفتصد برابر و بیشتر را دارد، دادن خون و جان، در راه خدا چگونه است؟
178) تفسیر مجمعالبیان.
179) وسائل، ج 11، ص 10.
180) مستدرك، ج2، ص243.
181) بحار، ج 74، ص 61.
182) بحار، ج 2، ص 15.
183) وسائل، ج11، ص9.
184) میزان الحكمة.
185) بحار، ج 97، ص 8.
186) بحار، ج97، ص 11.
187) تفسیر نورالثقلین، ج2، ص 241.
188) كنزالعمّال، ج4،ص290.
189) بحار، ج 100، ص 8.
190) وسائل، ج 11، ص6.
191) بحار، ج 97، ص13.
192) آلعمران، 146.
193) بقره، 61.
194) نهج البلاغه.
195) حماسه حسینى، ج3، ص40.
پيام ها
1- شهادت، پایان زندگى نیست، آغاز حیات است. بسیارى از زندگان مردهاند، ولى كشتگان راه خدا زنده‌اند. «بل أحیاءٌ»
2- شهادت، باختن و از دست دادن نیست؛ بلكه یافتن و به دست آوردن است. «بل أحیاء... یرزقون»
3- كشته شدن، آنگاه ارزشمند است كه در راه خدا باشد. «قتلوا فى سبیل اللَّه»
4- تصوّر هلاكت و یا خسارت براى شهید، تفكّرى انحرافى است كه باید اصلاح شود. «لا تحسبنّ»