ترجمه
پروردگارا! همانا ما دعوت منادى ایمان را شنیدیم كه (مىگفت:) به پروردگارتان ایمان بیاورید، پس ایمان آوردیم. پروردگارا! پس گناهان ما را بیامرز و زشتىهاى ما را بپوشان و ما را با نیكان بمیران.
نکته ها
شاید مراد از «ذنوب» گناهان كبیره باشد و مراد از «سیّئات» گناهان صغیره، چنانكه در آیهى شریفه «ان تجتنبوا كبائر ما تنهون عنه نكفّر عنكم سیّئاتكم...»[216] «سیّئات» در برابر «كبائر» آمده است. و ممكن است مراد از «سیّئات» آثار گناه باشد.
در برابر خردمندانى كه دعوت ایمان را اجابت كرده و مىگویند: «سَمِعنا»، افرادى هستند كه نسبت به این دعوت بىاعتنایى مىكنند و در قیامت با حسرت تمام مىگویند: «لوكنّا نسمع او نعقل ما كنّا فى اصحاب السعیر»[217]
216) نساء، 31.
217) ملك، 10.
پيام ها
1- خردمندان، آمادهى پذیرش حقّ هستند و در كنار پاسخگویى به نداى فطرت، به نداى انبیا، علما و شهدا پاسخ مىدهند. «انّنا سمعنا منادیاً ینادى للایمان...»
2- استغفار و اعتراف، نشانهى عقل است. «اولواالالباب... ربّنا فاغفر لنا»
3- از آداب دعا كه زمینهى عفو الهى را فراهم مىكند، توجّه به ربوبیّت الهى است. «ربّنا فاغفر لنا»
4- ایمان، زمینهى دریافت مغفرت است. «امنّا، فاغفر لنا»
5 - دیگران را در دعاى خود شریك كنیم. «فاغفر لنا»
6- پردهپوشى وعفو، از شئون ربوبیّت واز شیوههاى تربیت است. «ربّنا... كفّرعنّا»
7- مرگِ انسان با اراده الهى است. «توفّنا»
8 - خردمندانِ دوراندیش، مرگ با نیكان را آرزو مىكنند و به فكر حسن عاقبت هستند. «توفّنا مع الابرار»
9- ابرار مقامى دارند كه خردمندان آرزوى آن را مىكند. «اولواالالباب...توفّنا مع الابرار»