ترجمه
(خداوندا!) تو شب را به روز و روز را به شب درآورى وزنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون آورى وهر كه را خواهى بىشمار روزى مىدهى.
نکته ها
این آیه وآیه، قبل دوازده مرتبه نشانههاى قدرت خدا را نام برده است تا روح توحید را در انسان شكوفا كند.
مراد از داخل كردن شب در روز ویا روز در شب، یا كم وزیاد شدن طول ساعات شب وروز در فصلهاى مختلف است ویا غروب وطلوع تدریجى. البتّه معناى اوّل روشنتر است.
نمونه قدرتنمایى خداوند در بیرون آوردن زنده از مرده، آفریدن سلّول زنده از مواد غذایى بىجان است.
گاهى از كافران مرده دل، فرزندان مؤمن و زنده دل، و از مؤمنان زنده دل، فرزندانى كافر و مرده دل ظاهر مىشود[33] كه این یكى از مصادیق آیه است.
مراد از رزق بىحساب، رزق فراوان وبىشمار است، نه آنكه حسابش از دست او خارج باشد. و ممكن است مراد آن باشد كه رزق او خارج از محاسبات شماست، و او از راهى كه گمان نمىبرید رزق مىدهد.
تفاوت مردم در رزق، یكى از حكمتهاى الهى است، تا مردم به یكدیگر نیازمند بوده و تشكیل زندگى اجتماعى دهند و صفات سخاوت و ایثار و صبر و قناعت در آنان شكوفا شود. زیرا در صورت یكسان بودن، این صفات شكوفا نمىشود. امّا اگر یكى نعمتى داشت و دیگرى كمتر داشت یا نعمتى دیگر داشت، مردم براى جبران كمبودها دور هم جمع مىشوند و صفات تعاون و سخاوت از طرف دارنده نعمت، و صفات قناعت و عفّت و صبر از سوى نادار شكوفا مىشود.
33) تفسیر مجمعالبیان، ج2، ص 728.
پيام ها
1- تغییرات شب و روز و پیدایش فصلها یكى از بركات و الطاف الهى است. «بیدك الخیر... تولج اللیل فى النهار»
2- علاوه بر آفرینش، هرگونه تغییر وتدبیر به دست اوست. «تولج اللیل فى النهار»
3- قدرت خداوند محدود نیست. او از مرده، زنده و از زنده، مرده خارج مىسازد. «تخرج الحىّ من المیّت و تخرج المیّت من الحىّ»
4- سرچشمه لطف الهى بىانتهاست. رزق بىحساب، یعنى براى سرچشمه رزق محدودیّتى نیست. «ترزق من تشاء بغیر حساب»