1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 200
تفسير 3. آل عمران آية 37
Number of verses: 200
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا ۖ كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقًا ۖ قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَٰذَا ۖ قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ ۖ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ 37
خداوند، او [= مریم‌] را به طرز نیکویی پذیرفت؛ و به طرز شایسته‌ای، (نهال وجود) او را رویانید (و پرورش داد)؛ و کفالت او را به «زکریا» سپرد. هر زمان زکریا وارد محراب او می‌شد، غذای مخصوصی در آن جا می‌دید. از او پرسید: «ای مریم! این را از کجا آورده‌ای؟!» گفت: «این از سوی خداست. خداوند به هر کس بخواهد، بی حساب روزی می‌دهد.»

ترجمه
پس پروردگارش او را به پذیرشى نیكو پذیرفت و به رویشى نیكو رویاند و سرپرستى او را به زكریّا سپرد. هرگاه زكریّا در محراب عبادت بر مریم وارد مى‏شد، خوراكى (شگفت‏آورى) نزد او مى‏یافت. مى‏پرسید: اى مریم این (رزق تو) از كجاست؟! مریم در پاسخ مى‏گفت: آن از نزد خداست. همانا خداوند به هر كس كه بخواهد بى‏شمار روزى مى‏دهد.

نکته ها
كسى كه در راه خدا گام بر دارد، دنیاى او نیز تأمین مى‏شود. مادر مریم فرزندش را براى خدا نذر كرد، خداوند در این آیه مى‏فرماید: هم جسم او را رشد دادیم و هم سرپرستى مانند زكریّا براى او قرار دادیم و هم مائده آسمانى بر او نازل كردیم.
رزق بى‏حساب، به معناى نداشتن حساب نیست، بلكه به معناى خارج بودن از محاسبات عمومى است. «یرزق من یشاء بغیر حساب»
حضرت مریم از نظر ظاهرى وجسمى، رشد كامل وخوبى داشت. «فانبتها نباتاً حسناً»
مادرى همانند مریم، محل تربیتى مثل مسجد و سرپرستى همچون زكریّاى پیامبر وبا تغذیه‏اى بهشتى، محصولش فرزندى چون عیسى مى‏شود. عوامل مؤثّر در تربیت عبارتند از:
روح پاك مادر. «تقبّلها ربّها بقبول حسن»
جسم سالم. «نباتاً حسناً»
تعلیم و تربیت الهى. «كفّلها زكریّا»
تغذیه پاك. «وجد عندها رزقاً»
در تاریخ آمده است: زمانى قحطى مدینه را فرا گرفت، روزى حضرت فاطمه‏علیها السلام مقدارى نان وگوشت خدمت پیامبر آورد. پیامبرصلى الله علیه وآله پرسید: در زمان قحطى این غذا كجا بوده است؟ حضرت فرمود: «هو من عنداللّه» پیامبر فرمود: خدا را شكر كه تورا مانند مریم قرارداد. آنگاه پیامبر، حضرت على وامام‏حسن وامام حسین‏علیهم السلام را جمع كرد واز آن غذا همگى خوردند وبه همسایگان نیز دادند.[41]


41) تفسیرروح‏البیان، ج‏2، ص‏29.

پيام ها
1- پذیرش دعا، جلوه‏اى از ربوبیّت الهى است. «تقبّلها ربّها»
2- قبولى خداوند درجاتى دارد. خداوند نذر مادر مریم را به بهترین وجه پذیرفت. «بقبول حسن»
3- كسى كه با اخلاص است، خداوند كارش را به نیكى مى‏پذیرد. «بقبول حسن»
4- مادر مریم نذر كرد كودكش خادم خانه‏ى خدا شود، خداوند در پاسخ، پیامبرش را خادم و متكفّل این كودك قرار داد. «كفّلها زكریّا»
5 - هر كه تحت تكفّل انبیا درآید، از شیطان دور مى‏شود. «اعیذها... من الشیطان الرّجیم... و كفّلها زكریّا»
6- عبادت، نباید موسمى و مقطعى باشد. «كلّما دخل»
7- شرط تكفّل، نظارت و تفحّص است. «كفّلها... دخل علیها... انّى‏ لك هذا»
8 - عبادت، جنگ با شیطان و محلّ عبادت، مِحراب یعنى محلّ نبرد است. «دخل علیها زكریّا المحراب»
9- رزق پاك درسایه‏ى عبادت است. «المحراب وجد عندها رزقا»
10- زن مى‏تواند بدان مقام رسد كه پیامبر خدا را به شگفتى وادارد. «اَنّى‏ لكِ هذا»
11- صادر شدن كرامت از اولیاى الهى، كار مشكلى نیست. «هو من عنداللّه»
12- نعمت‏ها را از او بدانید، نه از تلاش خود. «هو من عنداللّه»
13- خداوند مى‏تواند خارج از اسباب مادّى روزى بدهد. «هذا من عند اللّه»
14- در شرایط و محیطى سالم، زن و مرد مى‏توانند با هم سخن بگویند. «انّى‏ لك هذا قالت هو من عنداللّه»

Copyright 2015 almubin.com