ترجمه
(مریم) گفت: پروردگارا! چگونه براى من فرزندى باشد، در حالى كه هیچ انسانى با من تماس نداشته است؟ خداوند فرمود: چنین است (كار) پروردگار، او هر چه را بخواهد مىآفریند. هرگاه اراده كارى كند، فقط به آن مىگوید: باش، پس (همان لحظه) موجود مىشود.
نکته ها
ارادهى خداوند سبب پیدایش وآفرینش موجودات است و مىتواند بدون اسباب و وسیله مادّى نیز بیافریند. او سببساز و سبب سوز است، گاهى تأثیر چیزى را از آن مىگیرد و گاهى به چیزى اثر مىبخشد. پیدایش وبقا و آثار همه چیز بسته به اراده و خواست اوست.
خداوند در پاسخ زكریّا فرمود: «یفعل مایشاء» و در جواب مریم فرمود: «یخلق مایشاء» شاید رمزش این باشد كه فرزند براى بانوى بىشوهر شگفت آورتر از فرزند براى پیرمرد باشد.
پيام ها
1- ریشه سؤال و تعجّب، اگر انكار و لجاجت نباشد مانعى ندارد. «أَنّى یكون لى ولد» اولیاى خدا نیز اراده خداوند در امور جهان را بر پایهى اسباب و علل طبیعى مىدانند و لذا اگر بشارت ویژهاى بر خلاف آن آمد، چگونگى آن را از خداوند مىپرسند.
2- آفرینش خداوند از راه غیر معمول، كار تازهاى نیست و عوامل طبیعى نیز منحصر در امور شناخته شده نیستند. «كذلك»
3- دست خداوند براى آفرینش باز است. آفریدن از راه اسباب طبیعى و غیر طبیعى براى خداوند یكسان است. «یخلق ما یشاء»
4- شرط آفرینش، ارادهى حتمى الهى است. «قضى امراً... كن فیكون»