ترجمه
(میوه) همانا درخت زقّوم، غذاى گناهكاران است.
همچون مس آب كرده در شكم آنها مىجوشد.
همچون جوشش آب داغ.
(به مأموران دوزخ گفته مىشود) گنهكار را بگیرید و او را به وسط آتش شعلهور بكشید. سپس از آب سوزان بر سرش بریزید.
(به او گفته مىشود) بچش كه تو همان هستى كه به گمان خود عزیز و كریم بودى.
این همان است كه همواره در آن تردید داشتید.
نکته ها
«زَقّوم» نوعى غذاى ناخوشایند در دوزخ است. در سورهى صافّات آیه 63 نیز این گونه آمده است: «شجرة الزقوّم... انّها شجرة تخرج فى اصل الجحیم» درخت یا گیاهى است كه از دوزخ مىروید، آرى همان گونه كه انسان مجرم در دوزخ همیشه مىماند، درخت هم به ارادهى خدا باقى مىماند.
«اثیم» به كسى گویند كه بر گناه پایدار باشد.
«مُهل» به معناى فلز یا مس ذوب شده یا آلوده است.
«فاعتلوه» به معناى كشاندن همراه با قهر و خشونت است.
پيام ها
1- معاد، جسمانى است. (مسئلهى طعام و آب جوش، نشانهى جسمانى بودن معاد است.) «طعام... فى البطون»
2- گناه سبب عذاب و قهر الهى است. «طعام الاثیم»
3- عذاب قیامت هم جسمى است و هم روحى. (عذاب جسمى موادّ جوشان و عذاب روحى، شنیدن تحقیر و تمسخر به اینكه شما بودید كه در دنیا تنها براى خود عزّت و كرامت قائل بودید.) «ذق انّك انت العزیز الكریم»
4- دوزخیان از درون و بیرون مىسوزند. «یغلى فى البطون... صبّوا فوق رأسه من عذاب الحمیم»