ترجمه
همانا، اى گمراهان انكار كننده!
حتماً از درختى (بد منظر و بد طعم و بد بو)كه زقّوم است خواهید خورد.
آنگاه شكمها را از آن پر خواهید كرد.
و روى آن از آب جوشان مىنوشید.
پس مانند شتران عطش زده مىنوشید.
این است پذیرایى (ابتدایى) آنان روز قیامت.
نکته ها
«زقّوم»، نام گیاه تلخ و بدبو و بدطعم است كه شیره آن اگر به بدن برسد، بدن متورم مىشود. این گیاه، غذاى دوزخیان است. «نُزُل» به آن چیزى گفته مىشود كه براى پذیرایى مقدّماتى مهمان آماده مىشود و «هیم» نام مرضى است كه شتر به آن گرفتار مىشود و هر چه آب مىنوشد سیراب نمىشود تا بمیرد، همچنین به زمین ریگزار گفته مىشود كه هر چه آب در آن بریزند فرو مىرود.
غذاهاى تلخ دنیوى را انسان یا نمىخورد كه در آخرت گنهكار باید بخورد. «لآكلون» یا كم مىخورد، كه در آخرت باید سیر بخورد، «فمالئون منها البطون»، یا با غذاى دیگر جبران مىكند، كه در آخرت غذاى دیگرش آب جوش است، «من الحمیم» و یا با بىمیلى مىخورد، كه در آن روز مثل شتر تشنه به آب رسیده مىخورد. «شرب الهیم»
پيام ها
1- دوزخیان، از سختترین خطابهاى تحقیرآمیز برخوردارند. «أیّها الضّالون المكذّبون»
2- اصحاب شمال، گمراهان هستند، «أیّها الضّالّون» كه ما در هر نماز از خدا مىخواهیم از آنان نباشیم. «و لا الضّالّین»
3- بدتر از گمراهى، تكذیب كردن است وگرنه بسیارى از گمراهان، توفیق هدایت مىیابند. «الضالّون المكذّبون»
4- تمام تحقیرهاى روانى و عذاب جسمانى، پذیرایى مقدّماتى اصحاب شمال است! پس پذیرایى اصلى چیست؟ «هذا نزلهم»
5 - خداوند عادل است و كیفرهاى او عادلانه. همه سختىها نتیجه عملكرد خود انسان است و آن روز، روز كیفر و پاداش است. «یوم الدین»