ترجمه
اوست خداوندِ آفریننده، پدیدآورنده و صورت بخش، بهترین نامها و صفات براى اوست. آنچه در آسمانها و زمین است، تسبیحگوى اویند و اوست تواناى بىهمتا و با حكمت.
نکته ها
«بارئ» به معناى پدید آورندهاى است كه پدیدههایش از یكدیگر متمایز و متفاوت باشند.
این تنها سورهاى است كه آغاز و پایانش با تسبیح الهى است. «سبّح للّه... یسبّح له...» آیه اول آن سخن از عزّت و حكمت است و آیه آخر آن با عزیز حكیم پایان یافت.
پيام ها
1- خداوند، آفرینندهاى است كه در آفرینش مخلوقاتش، از كسى یا جایى الگوبردارى نكرده است، بلكه خود، صورت بخش پدیدههاست. «الخالق البارىء المصوّر»
2- كسى كه تمام كمالات را داراست، سزاوار تسبیح همه هستى است. «له الاسماء الحسنى یسبّح له...»
3- تسبیح موجودات، نشانه نوعى علم و شعور در هستى است. «یسبّح له ما فى السّموات و الارض»
4- تسبیح موجودات، تذكّرى به انسانهایى است كه اهل تسبیح نیستند. «یسبّح له ما فى السّموات و الارض»
5 - قدرت خداوند همراه با حكمت است نه ستم و تجاوز. «هو العزیز الحكیم»