ترجمه
و (به یاد آورید) روزى كه خداوند، همه آنان را گرد مىآورد (سپس به جِنّیان خطاب مىفرماید:) اى گروه جنّ! از انسانها (پیروان) بسیارى یافتید. و دوستان ایشان از نسل بشر گفتند: پروردگارا! ما انسانها و شیاطین از یكدیگر بهره گرفتیم و اینك به سرانجامى كه برایمان قرار داده بودى رسیدیم. خداوند مىفرماید: آتش جایگاهتان است كه همیشه در آن خواهید بود، مگر آنكه خداوند بخواهد (كه گروهى از شمارا ببخشاید). همانا پروردگار تو حكیم و داناست.
نکته ها
در آیات قبل، به كارهاى شیاطین و وسوسههایشان اشاره شد، در اینجا سرنوشت وسوسهپذیرى از شیاطین را كه دوزخ است، بیان مىكند. ضمناً به گفته قرآن، شیطان از جنّ است و جنّى كه مردم را گمراه كرده همان شیطان است.
پيام ها
1- به عاقبت كار خود بیندیشیم. «ویوم» (هر كجا كلمه «یوم» در آغاز آیه بكار رفته، مراد یادآورى چنین روزى است.)
2- جنّ، مكلّف و مختار است و مورد خطاب و توبیخ وكیفر و پاداش قرار مىگیرد. «یا معشر الجنّ»
3- شیطان، به گمراه كردن گروه كم راضى نیست و گروه زیادى از انسانها را منحرف كرده است. «قد استكثرتم من الانس» در آیهاى دیگر مىفرماید: «ولقد اضلّ منكم جبلاًّ كثیراً أفلم تكونوا تعقلون» [475]
4- دادگاه قیامت، علنى است. «یحشرهم، یا معشر الجنّ»
5 - در قیامت، جنِّ اغواگر پاسخى در برابر توبیخ ندارد و تنها پیروان انسانى او سخن مىگویند. «یا معشر الجنّ... قال اولیاؤهم من الانس»
6- بهرهگیرى انسان و جنّ از یكدیگر طرفینى است. «استمتع بعضنا ببعض»
7- در قیامت، انسان و جنّ، یكجا جمع و محشور مىشوند. «جمعیاً»
8 - پیروى از وسوسههاى شیطانى، به تدریج انسان را به ولایتپذیرى از او وامىدارد. «اولیاؤهم»
9- همهى منحرفان، كیفر یكسان ندارند و باقىماندن در آتش، وابسته به ارادهى خداوند است. «الاّ ماشاء اللَّه»
10- احكام دادگاه الهى، بر مبناى علم و حكمت است. «حكیم علیم»