ترجمه
(در قیامت به آنان گفته مىشود:) اى گروه جنّ و انس! آیا پیامبرانى از خودتان به سویتان نیامدند تا آیات مرا بر شما بخوانند و شما را از دیدار این روز بیمتان دهند؟ گویند: ما علیه خودمان گواهى مىدهیم و زندگى دنیا آنان را فریب داد و بر علیه خود شهادت دادند كه كافر بودهاند.
نکته ها
از آیات قرآن استفاده مىشود كه حضرت محمّد صلى الله علیه وآله، براى جنّ نیز فرستاده شده و آنان نیز قرآن را مىفهمند، گروهى هم ایمان مىآورند. [478] به گفتهى برخى مفسّران (مثل آلوسى، قرطبى، طبرسى و سیّد قطب) رسولان جنّ، وحى را از طریق رسولان انس دریافت كرده و به نژاد خود مىرساندند. زیرا كلمهى «رسول» به غیر انسان هم گفته مىشود، مثل: «اللَّه یصطفى من الملائكة رسلاً» [479]
در این آیه، دو اقرار از سوى كافران آمده است، یكى گواهى به آمدن پیامبران، دوّم اعتراف به كفر خویش.
مواقف در قیامت مختلف است؛ گاهى در موقفى كفّار ابتدا انحراف خود را انكار مىكنند، مثل آیه 23 همین سوره: «واللَّه ربّنا ما كنّا مشركین»، آنگاه كه فهمیدند قیامت جاى انكار نیست، به گناه خود اعتراف مىكنند.
478) آیات اوّل سورهى جنّ و آیه 28 سورهى احقاف.
479) حج، 75.
پيام ها
1- جنّ و انس هر دو مكلف به پذیرش دعوت انبیایند و رسولان براى هر دو نژاد آمدهاند. «الجنّ والانس»
2- انذار، قوىترین اهرم تربیت و وظیفهى مهم پیامبران است. «و ینذرونكم»
3- قوىترین ضامن اجراى احكام الهى براى اصلاح فرد وجامعه، ایمان به معاد است. «ینذرونكم لقاء یومكم هذا»
4- قیامت، جاى كتمان وانكار نیست، لذا انسانها علیه خود اقرار مىكنند. «شهدوا على انفسهم»
5 - دنیاخواهى، عامل بىاعتنایى به دعوتهاى انبیاست. «غرّتهم الحیاة...» (فریفته شدن به دنیا، موجب فراموشى آخرت است.)
6- علاقهى افراطى به دنیا، انسان را به كفر مىكشاند. «غرّتهم الحیاة الدنیا... انهم كانوا كافرین»