ترجمه
و بر یهودیان، هر (حیوان) ناخن دار را حرام كردیم و از گاو و گوسفند، پیه هر دو را بر آنان حرام ساختیم مگر آن مقدار كه بر پشت گاو و گوسفند یا همراه روده ومخلوط به استخوان است. این (تحریم)، كیفر ماست به خاطر ظلمى كه مرتكب شدند و قطعاً ما راستگوییم.
نکته ها
در آیهى قبل، محرّمات در اسلام و در این آیه، محرمات یهود بیان شده، تا معلوم گردد كه عقائد خرافى مشركین، با هیچ یك از ادیان آسمانى سازگار نیست. [498]
«ظُفُر» به معناى ناخن است، امّا به سُمّ برخى حیوانات كه شكاف ندارد (مثل سمّ اسب یا نوك پاى شتر) نیز اطلاق شده است، از این رو شتر و حیواناتى كه سُمچاك نیستند، چه چهار پایان چه پرندگان، بر یهود حرام است. [499]
«حوایا» جمع «حاویه»، به محتویات شكم گفته مىشود. [500]
در آیهى 160 سوره نساء هم مىخوانیم: «فبظلم من الّذین هادوا حَرّمنا علیهم طیّبات اُحلّت لهم» حرام شدن برخى طیّبات بر یهود، به خاطر ظلمهاى آنان بوده است، بگذریم كه یهود نیز مانند مشركین پارهاى از چیزها را بر خود حرام كرده بودند. قرآن مىفرماید: «كلّ الطّعام كان حلاًّ لبنىاسرائیل الاّ ما حَرّم اسرائیل على نفسه» [501]
تحریم بعضى خوردنىها بر یهود، موقّت بود و توسّط حضرت عیسىعلیه السلام بر طرف شد. چنانكه در جاى دیگر مىخوانیم: «لاحلّ لكم بعض الّذى حرّم علیكم» [502]
احكام الهى سه نوع است: الف: داراى مصلحت یا مفسدهى واقعى است. مثل اكثر احكام. ب: داراى جنبه آزمایشى است مثل فرمان ذبح حضرت اسماعیل. ج: داراى جنبهى كیفرى است، مثل همین آیه. آرى، یكى از عذابهاى خدا، تنگناهاى معیشتى است.
498) تفسیر نمونه.
499) تورات، سِفر لاویان، فصل 11.
500) تفسیر نمونه.
501) آلعمران، 93.
502) آلعمران، 50.
پيام ها
1- گاهى محدود ساختن غذاى متخلّفان و یاغیان، بلامانع است. «حرّمنا... ببغیهم»
2- كیفر الهى منحصر در آخرت نیست، در دنیا هم هست. «جزیناهم ببغیهم»