ترجمه
پس چون خورشید را برآمده دید گفت: اینست پروردگار من، این بزرگتر (از ماه و ستاره) است. امّا چون غروب كرد، گفت: اى قوم من! همانا من از آنچه براى خداوند شریك قرار مىدهید بیزارم.
نکته ها
در این آیه نیز ابراهیم علیه السلام در مقام بحث و گفتگو است، نه در مقام بیان عقیدهى شخصى، و همچنان كه گذشت كلمهى «یا قوم» و نیز «ممّا تشركون» (شرك مىورزید، نه مىورزم) دلیل آن است كه خود آن حضرت، ماه و خورشید و ستاره را نمىپرستیده است. [404]
404) تفسیر اطیبالبیان.
پيام ها
پیامهاى 1 و 2 و 3 آیه 76، در اینجا نیز مورد استفاده است.
4- كوچكى و بزرگى اجسام مهم نیست، همه آنها چون متغیّر و ناپایدارند، پس نمىتوانند خدا باشند. «هذا أكبر»
5 - شیوهى تعلیم حقّ یا انتقاد از باطل، باید گام به گام باشد. ابتدا نفى ستارهو ماه و در نهایت خورشید. «فلمّا رءا الشمس... قال»
6- برائت از شرك، «فریاد ابراهیمى» است. «اِنّى برىء ممّا تشركون»
7- برائت از «شرك» است، نه از «افراد». «ممّا تشركون»، نه «منكم».
8 - برائت جستن، باید پس از بیان برهان و استدلال باشد. (اوّل افول و غروب را مطرح كرد، بعد برائت از شرك را). «فلمّا أفلت قال...»