ترجمه
و (كافران بهانهجو) گفتند: (اگر محمّد، رسول است) چرا فرشتهاى بر او نازل نشده (تا او را در دعوت كمك كند)، در حالى كه اگر فرشتهاى نازل مىكردیم (باز هم لجاجت خواهند كرد و) كار آنان پایان مىیافت وهیچ مهلتى به آنان داده نمىشد.
نکته ها
نزول فرشتهى مورد تقاضاى كفّار، اگر به صورت انسان باشد كه مانند همان پیامبر خواهد بود و اگر به صورت واقعىاش جلوه كند، طاقت دیدن آن را ندارند و با مشاهدهى آن، جان خواهند داد. [245]
روحیّهى شیطانى تكبّر، اجازه نمىدهد انسان از بشرى همانند خود پیروى كند. گاهى مىگوید: چرا انبیا مثل ما غذا مىخورند و در بازارها راه مىروند و همچون ما لباس مىپوشند؟ «و قالوا ما لهذا الرّسول یأكل الطعام و یمشى فى الاسواق» [246] گاهى به یكدیگر مىگفتند: اگر از پیامبرى مثل خودتان اطاعت كنید، زیان كردهاید. «ولئن أطعتم بشراً مثلكم انّكم اذاً لخاسرون» [247]
پيام ها
1- كفّار بهانهگیر، انسان را شایسته مقام رسالت نمىدانستند و تقاضاى دیدن فرشته را داشتند. «لولا انزل علیه ملك»
2- سنّت الهى چنین است كه اگر معجزهاى به درخواست مردم انجام شود و انكار كنند، هلاكت قطعى سراغشان خواهد آمد. [248] «لقضى الامر»
(شیوه دعوتهاى الهى، براساس آزادى، تفكّر، انتخاب ومهلت داشتن است. تقاضاى راه دیگرى مانند نزول فرشته یا غذاى آسمانى، فرصت و مهلت را مىگیرد ودر این صورت تنها راه، پذیرش دعوت است وگرنه هلاكت.)