ترجمه
آنان كسانى بودند كه كتاب آسمانى و حكومت و قضاوت و مقام نبوّت به آنان دادیم. پس اگر این مشركان به آنها كفر ورزند و نپذیرند (ناراحت نباش، چرا كه) ما گروهى دیگر را كه به آن كافر نیستند مىگماریم.
نکته ها
كلمهى «حُكم»، هم به معناى حكومت وزمامدارى است، هم به معناى قضاوت و داورى و هم به معناى درك و عقل. در مفرداتراغب، معناى اصلى آن منع وجلوگیرى ذكر شده و چون عقل وقضاوت وحكومتِ صحیح مانع اشتباه وخلافند، به آنها حُكم اطلاق شده است.
در تفسیر المنار و روح المعانى از مفسّران نقل شده كه مراد از (قومى كه كفر نمىورزند و حقّ را پذیرفته و حمایت مىكنند) ایرانیانند. [413]
امام صادق علیه السلام فرمود: اصحاب صاحب این امر، محفوظ هستند، اگر همهى مردم از او دور شوند، خداوند اصحاب او را مىآورد. آنان همان كسانى هستند كه خداوند دربارهى آنان فرمود: «فاِن یكفر بها هؤلاء فقد وكّلنا...» [414]
413) تفسیر نمونه.
414) غیبت نعمانى، ص316.
پيام ها
1- پیامبران، حقّ حكومت و قضاوت دارند. «آتیناهم الكتاب و الحكم و النبوّة»
2- نیكوكارى، صلاح پیشگى و راه یافتن به راه مستقیم، از اوصاف انبیاست. «نجزى المحسنین....كلٌّ من الصالحین....هدیناهم الى صراط مستقیم.....آتیناهم الكتاب»
3- هر مكتب طرفداران ومخالفانى دارد ومیان آنان نیز ریزش است و هم رویش. گاهى طرفدار، مخالف و یا مخالف، طرفدار مىشود. مسلمان، مرتدّ و كافر، مسلمان مىشود. «فاِن یكفر بها هؤلاء فقد وكّلنا بها قوماً»
4- با كفر گروهى، مكتب حقّ بىطرفدار نمىماند. وقتى راه، حقّ و الهى باشد، آمد و رفت افراد نباید در انسان اثر كند. «فاِن یكفر بها هؤلاء فقد وكّلنا بها قوماً»