ترجمه
آنان كسانىاند كه خداوند هدایتشان كرده، پس به هدایت آنان اقتدا كن. (اى پیامبر! به مردم) بگو: من بر این (رسالت ودعوت) از شما مزدى طلب نمىكنم، این قرآن جز تذكّرى براى جهانیان نیست. (و خواست من جز پندگرفتن اهل عالم نیست).
نکته ها
حرف «ه» در «اقتده»، ضمیر نیست، بلكه «هاء» سَكت است و براى وقف به كار مىرود.
پيام ها
1- پیروى از هدایت پیامبران، اقتدا به هدایت الهى است. «هَدَى اللَّه فَبِهُداهمُ اقتَدِه»
2- نام و یاد و راه اولیاى خدا باید زنده بماند و نوآورىها نباید ارزشهاى پیشین را از یاد ببرد. «فبهداهُمُ اقتَدِه»
3- ارزش انسان به خط فكرى و سیرهى عملى اوست. (فرمود: «فَبِهُداهُمُ اقتده»، و نفرموده: «بهم اقتَدِه»).
4- نسخ ادیان گذشته، به معناى بطلان اصول و كلیّات آنها نیست، خط كلّى انبیا باید تداوم یابد. «فَبِهُداهمُ اقتَدَه»
5 - موفّقترین انسان باید از كمالات و اخلاق نیك و روش استوار پیشینیان بهرهمند شود. «فَبِهداهمُ اقتَده»
6- اهداف تمام انبیا، یكى است. (زیرا اقتدا به انبیایى كه اهداف متضادّى دارند ممكن نیست). «فبهداهم اقتده»
7- دلیل و نتیجهى پیروى، باید هدایت یافتگى باشد. «هَدَى اللَّه فبهداهم اقتده»
8 - مبلّغ نباید به دنیاطلبى، گرایش داشته و به آن متّهم شود. «قل لاأسئلكم»
9- یكى از تفاوتهاى پیامبران با دیگر مدّعیان آن است كه هدف پیامبران، مادّیات نیست. «لا أسئلكم»
10- انبیا، مایهى یادآورى انسانهاى فراموشكار و غافلند. «ذِكرى»
11- اسلام، دین جهانى است. «ذكرى للعالمین»