ترجمه
به راستى همان گونه كه نخستین بار شما را آفریدیم، اكنون نیز (به هنگام مرگ یا قیامت) تك و تنها نزد ما آمدید و همهى اموالى را كه به شما دادیم پشت سر گذاشتید و آن شفیعان را كه در (تعیین سرنوشت) خودتان شریكان خدا مىپنداشتید، همراه شما نمىبینیم. به راستى (پیوندهاى) میان شما گسسته و آنچه (از شریكان و شفیعان كه به نفع خود) مىپنداشتید از (دست) شما رفت.
نکته ها
این خطاب، در لحظهى مرگ یا هنگام قیامت، با مشركان صورت مىگیرد.
«خَوَّلنا» از «خَوَل»، به معناى چیزى است كه نیاز به سرپرست دارد و معمولاً به اموال گفته مىشود. «خوّلناكم» به معناى تملیك و اعطاست.
پيام ها
1- در قیامت، انسان، تنهاست. «جئتمونا فُرادى»
2- معاد، جسمانى است. «كما خلقناكم أوّل مرّة»
3- مشركان به چهار چیز تكیه داشتند: قوم و قبیله، مال و دارایى، بزرگان و اربابان و بتها و معبودان.
این آیه، بىثمرى هر چهار تكیهگاه را در قیامت مطرح مىكند:
«فُرادى» بدون قوم و قبیله.
«تَركتُم ما خَوّلناكم» بدون مال و ثروت و دارایى.
«ما نَرَى مَعكم شُفعاء» بدون یار و یاور.
«ضَلّ عنكم» محو تمام قدرتهاى خیالى.
4- گمانهاى بىپایه، اساس بسیارى از گمراهىهاست. «شُفعاءكم الّذین زعمتم»
5 - در قیامت، حقایق ظاهر و سرابها، محو مىشوند. «ضَلّ عنكم ما كنتم تزعمون»