ترجمه
همانا خداوند، شكافندهى دانه و هسته است، زنده را از مرده بیرون مىآورد و بیرون آورندهى مرده از زنده است. آن است خداوند شما، پس چگونه (از حقّ) منحرف مىشوید؟
نکته ها
«فالق» از «فلق» به معناى شكافتن است. «حَبّ» و «حَبّه»، به دانههاى خوراكى و غذایى مثل گندم و جو گفته مىشود. «نَوى» به معناى هسته است.
از علف بىجان، حیوان جاندار و از حیوان جاندار، شیر بىجان پدید مىآید. از هسته بىجان، درخت زنده، و از درخت رشدیافته، هستهى بىجان خارج مىشود.
یكى از مصادیق آیه به گفته روایات آن است كه گاهى از انسانهاى بىایمان، افراد مؤمن پدید مىآید و از انسانهاى با ایمان، گاهى فرزندان كافر به وجود مىآید. [419] «یخرج الحىّ مِنَ المیّت و مخرج المیّت مِنَ الحَىّ»
419) تفسیر نورالثقلین ؛ كافى، ج2، ص 5.
پيام ها
1- كاشتن دانه و هسته، كار انسان است، ولى شكافتن و رویاندن، كار خداست. «اِنّ اللَّه فالق الحَبّ و النوى»
2- دقّت در آثار طبیعى، از بهترین راههاى خداشناسى است. «فالق الحَبّ... مخرج المیّت... ذلكم اللَّه»
3- رزق و روزى انسان، از راه همین دانهها و بذرهاست كه خداوند رویانیده است، پس به سراغ چه كسى مىرویم؟ «فأنّى تؤفكون»