1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 206
تفسير 7. الأعراف آية 102
Number of verses: 206
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَمَا وَجَدْنَا لِأَكْثَرِهِم مِّنْ عَهْدٍ ۖ وَإِن وَجَدْنَا أَكْثَرَهُمْ لَفَاسِقِينَ 102
و بیشتر آنها را بر سر پیمان خود نیافتیم؛ (بلکه) اکثر آنها را فاسق و گنهکار یافتیم!

ترجمه
و براى بیشترشان هیچ (پایبندى و) عهدى نیافتیم و همانا بیشترشان را فاسق و نافرمان یافتیم.

نکته ها
مراد از «عهد»، یا پیمان فطرت است، «ألم أعهد الیكم یا بنى آدم...» [196] یا دعوت پیامبران، و یا پیمان‏هاى مخصوصى كه گاهى مردم با انبیا مى‏بستند كه مثلاً اگر فلان معجزه را انجام دهى، یا فلان مشكل ما را حل كنى ایمان مى‏آوریم. به حضرت موسى مى‏گفتند: «لئن كشفت عنّا الرّجز لنؤمننّ لك و لنرسلنّ معك بنى‏اسرائیل. فلمّا كشفنا عنهم الرّجز الى أجل هم بالغوه اذا هم ینكثون» [197] اگر بدبختى ما را برطرف كنى حتماً به تو ایمان آورده، بنى‏اسرائیل را همراه تو مى‏فرستیم. امّا همین كه مشكل را از آنان برطرف كردیم، آنها قول و پیمان خود را شكستند.
خداوند از طریق فطرت و پیامبران، حقایقى را براى انسان‏ها روشن ساخته تا نسبت به آنها تسلیم و تعهّد داشته باشند، ولى همواره گروهى از مردم نداى فطرت و انبیا را از یاد برده و از مدار حقّ خارج و فاسق شده‏اند.
امام كاظم علیه السلام فرمود: «اذا جاء الیقین لم یجز الشك» هنگامى كه نسبت به امرى یقین حاصل شد، دیگر شك و تردید موجّه نیست، سپس این آیه را تلاوت فرمود. [198] شاید مراد حدیث این باشد كه اگر كسى حقّ را از روى برهان شناخت، ولى به خاطر هواى نفس در آن تشكیك كرد، مصداق آیه‏ى فوق شده و عهدشكن است.
خداوند در قرآن، وفاداران را ستوده و پیمان‏شكنان را نكوهش كرده است. وفاداران را با القاب: «مؤمنون» [199] ، «متّقین» [200] ، «اولوا الالباب» [201] و «ابرار» [202] ، ستایش نموده است، امّا در نكوهش پیمان شكنان، اوصافى چون: «فاسقین» [203] ، «كافرین» [204] ، «مشركین» [205] ، «خاسرون» [206] ، «شرّ الدّوابّ» [207] ، «قلوبهم قاسیة» [208] و«لهم اللّعنة و لهم سوء الدّار» [209] بكار برده و در موردى جنگ با آنان را لازم مى‏داند. «الا تقاتلون قوماً نكثوا ایمانهم» [210]


196) یس، 60
197) اعراف، 134 تا 135
198) كافى، ج‏2، ص‏399
199) مؤمنون، 1 و 8
200) آل‏عمران، 76
201) رعد، 20
202) انسان، 5 و 7
203) اعراف، 102
204) انفال، 55 تا 56
205) توبه، 7
206) بقره، 27
207) انفال، 56
208) مائده، 13
209) رعد، 25
210) توبه، 13

پيام ها
1- هلاكت اقوام پیشین (كه در آیات قبل اشاره شد)، به سبب پیمان‏شكنى و تمرّد آنان بود. «ما وجدنا لاكثرهم من عهد»
2- در قضاوت باید انصاف داشت. «لاكثرهم»، نه همه‏ى آنها.
3- كارنامه‏ى تاریخ گذشتگان با وجود پیامبران و دلائل روشن، سیاه و تاریك است، پس به دین و ایمان خود مغرور نشویم. «ما وجدنا لاكثرهم من عهد...»
4- پیمان‏شكنى، نشانه‏ى فسق است. «ما وجدنا... من عهد... لفاسقین»

Copyright 2015 almubin.com