1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 206
تفسير 7. الأعراف آية 127
Number of verses: 206
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَقَالَ الْمَلَأُ مِن قَوْمِ فِرْعَوْنَ أَتَذَرُ مُوسَىٰ وَقَوْمَهُ لِيُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ وَيَذَرَكَ وَآلِهَتَكَ ۚ قَالَ سَنُقَتِّلُ أَبْنَاءَهُمْ وَنَسْتَحْيِي نِسَاءَهُمْ وَإِنَّا فَوْقَهُمْ قَاهِرُونَ 127
و اشراف قوم فرعون (به او) گفتند: «آیا موسی و قومش را رها می‌کنی که در زمین فساد کنند، و تو و خدایانت را رها سازد؟!» گفت: «بزودی پسرانشان را می‌کشیم، و دخترانشان را زنده نگه می‌داریم (تا به ما خدمت کنند)؛ و ما بر آنها کاملاً مسلّطیم!»

ترجمه
و اشراف قوم فرعون (به او) گفتند: آیا موسى و قومش را رها مى‏كنى تا در این زمین فساد نمایند و موسى، تو و خدایانت را رها كند؟! (فرعون) گفت: به زودى پسرانشان را مى‏كشیم و زنانشان را (براى كنیزى) زنده نگاه مى‏داریم و ما بر آنان تسلّط كامل داریم.

نکته ها
فرعون پس از شكست در برابر موسى، از آن حضرت وبنى‏اسرائیل دست برداشت. در این مدّت تبلیغات پیروان موسى زیاد شد تا آنجا كه اشراف قوم فرعون از سكوت او احساس خطر كرده و خواستار جلوگیرى و برخورد با آنان شدند.
فرعون خود را خالق نمى‏دانست، بلكه «ربّ» مى‏پنداشت: «انا ربّكم الاعلى» [226] و مى‏گفت: براى شما معبودى جز خود سراغ ندارم، «ما عَلمتُ لكم من اله غیرى» [227] ولى او و مردمش معبودهایى داشتند و آنها را به عنوان مظاهرى از خالق مى‏پرستیدند. «آلهتك»


226) نازعات، 24
227) قصص، 38

پيام ها
1- بخشى از مفاسد طاغوت‏ها، به خاطر فساد اطرافیان است. «وقال الملأ»
2- رژیم‏هاى باطل طاغوتى، در مواجه با حقّ و مردان حقّ، دچار تصمیم‏هاى متضادّ و سردرگم مى‏شوند. لذا فرعون گاهى تصمیم به قتل موسى مى‏گیرد، «ذرونى اَقتُل موسى» [228] و گاهى او را آزاد مى‏گذارد تا آنجا كه مورد اعتراض اطرافیان قرار مى‏گیرد. «أتذر موسى و قومه»
3- حركت اصلاحى پیامبران از دید طاغوت‏ها، فساد، فتنه، اغتشاش و خلاف مصالح عمومى است. «لیفسدوا فى الارض»
4- حذف پسران و حفظ زنان، یك سیاست فرعونى است تا جوانمردى و غیرت از مردان رخت بربندد و زنان، ابزار برنامه‏ها و سیاست‏هاى آنان شوند. مثل سیاست استعمارى امروز. «سنقتّل ابناءهم و نستحیى نساءهم»
5 - مخالفان انبیا، براى دو قشر جوان دختر و پسر برنامه‏ها دارند. «سنقتّل ابناءهم و نستحیى نساءهم»
6- سردادن شعارهاى تو خالى براى حفظ خود، سیاست فرعونى است. «انّا فوقهم قاهرون» (این جمله كنایه از تسلّط كامل است)


228) غافر، 26

Copyright 2015 almubin.com