ترجمه
پس هرگاه خوبى و خوشى به سراغشان مى‏آمد، مى‏گفتند: این حقّ (ما و به خاطر لیاقت) ماست، ولى اگر تلخى و بدى به آنان مى‏رسید، به موسى و پیروانش فال بد مى‏زدند، بدانید كه سرچشمه‏ى شومى‏هایشان نزد خداست (و اوست كه آنان را به خاطر رفتار بدشان كیفر مى‏دهد)، ولى اكثرشان نمى‏دانند.

نکته ها
«یَطیّروا» از «تَطَیُّر»، به معناى فال بد زدن است. چون عرب‏ها اغلب فال بد را از طریق پرواز پرنده یا صداى آن مى‏دانستند، به هر گونه فال بد «طَیَره» مى‏گویند. [232]
در آیات دیگر قرآن نیز فال بد در مورد پیامبران حتّى رسول‏خدا صلى الله علیه وآله مطرح شده است. [233]
فال بد، در پیدایش حوادث و پیش آمدها، هیچ اثر طبیعى و منطقى ندارد، امّا آثار روانى بسیارى دارد. در روایات مى‏خوانیم: فال بد، نوعى شرك به خداست و هرگاه فال بد زدید، به كار خود ادامه دهید و به آن اعتنا نكنید. امام صادق علیه السلام فرمودند: فال بد، اثرش به همان اندازه است كه آن را مى‏پذیرى؛ اگر آن را سبك بگیرى، كم اثر خواهد بود و اگر آن را محكم بگیرى، پر اثر و اگر به آن اعتنا نكنى، هیچ اثرى نخواهد داشت. [234]
فال بد، در میان تمام اقوام و ملل گذشته و حال وجود داشته و دارد و موجب بدبینى و ركود كارها مى‏شود، لذا از آن نهى شده است، امّا فالِ نیك چون سبب حركت و عشق و امید است، اشكالى ندارد. [235]

پيام ها
1- فرعونیان، تنها خود را شایسته و حقّ كامیابى را مخصوص خود مى‏دانستند. «قالوا لنا هذه»
2- رفاه و كامیابى براى فرعونیان امرى شناخته شده و عادّى بود، امّا تلخى‏ها براى آنان ناشناخته و ناباور بود. (كلمه‏ى «الحسنة» همراه الف و لام و حرف «اذا» نشانه‏ى شناخته شدن و كلمه‏ى «سیّئة» بدون الف و لام در كنار «اِن»، نشانه‏ى ناشناخته و ناباور بودن است.)
3- اكثر فرعونیان به جاى آنكه از قحطى و هشدارهاى الهى بیدار شوند، به تحلیل غلط پرداختند و آن را به موسى نسبت دادند. «یطّیّروا بموسى»
4- نسبت دادن خوبى‏ها به خود و بدى و بدبختى‏ها به انبیا و دین، نشانه‏ى خودبینى و جهالت است. «فاذا جائتهم الحسنة قالوا لنا هذه و ان تصبهم سیئة یطیّروا بموسى... اكثرهم لایعلمون»
5 - ریشه‏ى خرافات و فال بد، جهل است. «یطیّروا... لكن اكثرهم لا یعلمون»