ترجمه
همانا ولىّ و سرپرست من، خدایى است كه این كتاب آسمانى را نازل كرده است و او همهى صالحان را سرپرستى (و هدایت) مىكند.
نکته ها
در آیات قبل، ناتوانى معبودهاى باطل بیان شد. این آیه به معرّفى خداوند مىپردازد.
صالح بودن، از جایگاه والایى نزد خداوند برخوردار است، تمام انبیا از صالحین بودهاند، «كلّ من الصالحین» [389] و آرزوى ملحق شدن به آنان را داشتهاند، چنانكه حضرت یوسف فرمود: «توفّنى مسلماً و الحقنى بالصالحین» [390] و ما نیز در پایان هر نماز، به آنان سلام مىدهیم. «السلام علینا و على عباداللّه الصالحین»
پيام ها
1- خداوند به واسطهى قرآن، پیامبر را یارى و بیمه كرد. «انّ ولىّ اللّه الّذى نزّل الكتاب»
2- توجّه صالحان به سرپرستى خداوند، سبب مقاومت و نهراسیدن آنان است. «ثمّ كیدون فلاتنظرون انّ ولىّ اللّه...»
3- رابطهى خداوند با انسان مؤمن، بسیار نزدیك است. «ولىّ» (كلمهى «ولىّ»، در اصل به معناى دنبالهى هم و پشتِ سر هم بودن است.)
4- نزول كتاب آسمانى، پرتوى از ولایت الهى است. «ولىّ... نزّل»
5 - معبود واقعى كسى است كه هم برنامه مشخّصى مىدهد، «نزّل الكتاب» هم در اجرا، رهروان را سرپرستى مىكند. «یتولّى الصالحین» (صدور قانون باید همراه با حمایت از مجریان صالح و شایسته باشد)
6- از تنهایى نترسید كه خداوند ولىّ صالحان است و وعدهى یارى داده است. «انّ ولىّ اللّه... یتولّى الصالحین»
7- مشكلات انسان، یا از نداشتن برنامه است و یا از نداشتن سرپرست، و مؤمن هیچ یك از این دو مشكل را ندارد. «نزّل الكتاب... یتولّى الصالحین»
8 - ولایت الهى نسبت به اولیاى صالح خود همیشگى و عمومى است. «یتولّى الصالحین» و كافر، از مدار حمایتها و امدادهاى الهى بیرون است. «و انّ الكافرین لا مولى لهم» [391]
9- مؤمنان صالح ونیكوكار، در بنبست قرار نمىگیرند. «یتولّى الصالحین»در آیهى دیگر نیز آمده است: «اللّه ولىّ الّذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الى النّور» [392] خداوند سرپرست مؤمنان است و آنان را از تاریكىها نجات مىدهد.
10- شایسته سالارى، شیوهى مورد تأیید قرآن است. «یتولّى الصالحین»