1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 206
تفسير 7. الأعراف آية 196
Number of verses: 206
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
إِنَّ وَلِيِّيَ اللَّهُ الَّذِي نَزَّلَ الْكِتَابَ ۖ وَهُوَ يَتَوَلَّى الصَّالِحِينَ 196
ولی و سرپرست من، خدایی است که این کتاب را نازل کرده؛ و او همه صالحان را سرپرستی می‌کند.

ترجمه
همانا ولىّ و سرپرست من، خدایى است كه این كتاب آسمانى را نازل كرده است و او همه‏ى صالحان را سرپرستى (و هدایت) مى‏كند.

نکته ها
در آیات قبل، ناتوانى معبودهاى باطل بیان شد. این آیه به معرّفى خداوند مى‏پردازد.
صالح بودن، از جایگاه والایى نزد خداوند برخوردار است، تمام انبیا از صالحین بوده‏اند، «كلّ من الصالحین» [389] و آرزوى ملحق شدن به آنان را داشته‏اند، چنانكه حضرت یوسف فرمود: «توفّنى مسلماً و الحقنى بالصالحین» [390] و ما نیز در پایان هر نماز، به آنان سلام مى‏دهیم. «السلام علینا و على عباداللّه الصالحین»


389) انعام، 85
390) یوسف، 101

پيام ها
1- خداوند به واسطه‏ى قرآن، پیامبر را یارى و بیمه كرد. «انّ ولىّ اللّه الّذى نزّل الكتاب»
2- توجّه صالحان به سرپرستى خداوند، سبب مقاومت و نهراسیدن آنان است. «ثمّ كیدون فلاتنظرون انّ ولىّ اللّه...»
3- رابطه‏ى خداوند با انسان مؤمن، بسیار نزدیك است. «ولىّ» (كلمه‏ى «ولىّ»، در اصل به معناى دنباله‏ى هم و پشتِ سر هم بودن است.)
4- نزول كتاب آسمانى، پرتوى از ولایت الهى است. «ولىّ... نزّل»
5 - معبود واقعى كسى است كه هم برنامه مشخّصى مى‏دهد، «نزّل الكتاب» هم در اجرا، رهروان را سرپرستى مى‏كند. «یتولّى الصالحین» (صدور قانون باید همراه با حمایت از مجریان صالح و شایسته باشد)
6- از تنهایى نترسید كه خداوند ولىّ صالحان است و وعده‏ى یارى داده است. «انّ ولىّ اللّه... یتولّى الصالحین»
7- مشكلات انسان، یا از نداشتن برنامه است و یا از نداشتن سرپرست، و مؤمن هیچ یك از این دو مشكل را ندارد. «نزّل الكتاب... یتولّى الصالحین»
8 - ولایت الهى نسبت به اولیاى صالح خود همیشگى و عمومى است. «یتولّى الصالحین» و كافر، از مدار حمایت‏ها و امدادهاى الهى بیرون است. «و انّ الكافرین لا مولى لهم» [391]
9- مؤمنان صالح ونیكوكار، در بن‏بست قرار نمى‏گیرند. «یتولّى الصالحین»در آیه‏ى دیگر نیز آمده است: «اللّه ولىّ الّذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الى النّور» [392] خداوند سرپرست مؤمنان است و آنان را از تاریكى‏ها نجات مى‏دهد.
10- شایسته سالارى، شیوه‏ى مورد تأیید قرآن است. «یتولّى الصالحین»


391) محمّد، 11
392) بقره، 257

Copyright 2015 almubin.com