ترجمه
همانا كسانى كه مقرّبان درگاه پروردگارت هستند، از پرستش او سر باز نمىزنند، او را تسبیح مىگویند و براى او سجده مىكنند.
نکته ها
«الّذین عند ربّك»، یعنى مقرّبان درگاه خداوند، هم شامل فرشتگان مىشود، هم بندگانوارستهاى كه خود را در محضر خدا مىبینند.
سجده كردن هنگام تلاوت و شنیدن آیهى فوق، مستحبّ است. [411] در مورد پانزده آیهى قرآن سجده وارد شده است كه چهار مورد آن واجب است، آیات 15 سجده، 37 فصّلت، 62 نجم و 19 علق و در یازده آیه سجده مستحب است، آیات 206 اعراف، 15 رعد، 48نحل، 107 اسراء، 58 مریم، 18 و 77 حج، 60 فرقان، 25 نمل، 24 ص و 21 انشقاق.
پيام ها
1- با عبادت، خود را همرنگ و هماهنگ فرشتگان سازیم. «واذكر ربّك...انّ الّذین عند ربّك...»
2- مستكبر، به مقام قرب الهى نمىرسد، «الّذین عند ربّك لایستكبرون» و مقرّبان الهى، متواضع و فروتن بوده و تكبّر نمىورزند.
3- ذكر خدا، نمونهى روشن عبادت است. «واذكر ربّك... لایستكبرون عن عبادته»
4- غفلت از خداوند، بر اثر خودبزرگبینى و استكبار است. «لا تكن من الغافلین انّ الّذین عند ربّك لا یستكبرون»
5 - راه قرب به خداوند، فروتنى، عبادت و سجدهى خالصانه است. «عند ربّك لایستكبرون... و له یسجدون»
6- سجده، مخصوص خداوند است و مقرّبان این را باور دارند. «له یسجدون» (مقدّم شدن «له» بر «یسجدون»، نشانهى اختصاص است)
7- به عبادت خود مغرور نشویم، چون خداوند فرشتگانى دارد كه پیوسته در حال عبادتاند. «انّ الّذین عند ربّك.... یسبّحونه و له یسجدون»
8 - ابتدا باید روحیّهى استكبار را كنار گذاشت، سپس خدا را تسبیح گفت و در مرحلهى سوّم به سجده افتاد. «لایستكبرون، یسبّحونه، یسجدون»
«الحمدلِلّه رَبِّ العالمین»
سیماى سورهى انفال
این سوره هفتاد وپنج آیه دارد و در مدینه نازل شده است.
این سوره به دلیل كلمهى «انفال» كه در آغاز آن آمده و همچنین بیان احكام انفال و ثروتهاى عمومى، به «انفال» نامگذارى شده است.
نام دیگر این سوره، «بدر» است، زیرا بیشتر آیاتش پیرامون جنگ بدر است كه اوّلین نبرد مسلمانان با مشركین مىباشد و مسلمانان از امدادهاى الهى و نصرت خدا برخوردار شدند.
در این سوره، در كنار مطرح شدن جنگ بدر، به طور ظریفى ویژگىهاى سپاه حقّ در مقابل سپاه باطل نیز بیان شده است. همچنین درسهایى از تاریخ پیامبر اسلام وچگونگى رفتار آن حضرت با مسلمانان و مسائلى همچون انفال، بیتالمال، احكام جهاد، غنائم، اسیران و خمس و چگونگى تقسیم آن، ماجراى هجرت و لیلةالمبیت، صفات مؤمنان واقعى، جلوگیرى از اختلاف و تفرقه و... بیان شده است.