ترجمه
اى فرزندان آدم! همانا بر شما لباسى فروفرستادیم تا هم زشتى (برهنگى) شما را بپوشاند و هم زیورى باشد، و(لى) لباس تقوا همانا بهتر است. آن، از نشانههاى خداست، باشد كه آنان پند گیرند (و متذكّر شوند).
نکته ها
پس از نقل داستان حضرت آدم، خداوند در این سوره چهار بار (در این آیه و آیات 27، 31 و 35)، فرزندان آدم و نسل بشر را خطاب قرار داده و به امورى همچون: حفظ لباس تقوا، فریب شیطان را نخوردن، در خوراكىها و آشامیدنىها و تجمّلات اسراف نكردن و پذیرفتن دعوت انبیا، سفارش نموده است.
«ریش»، به معناى پر پرندگان است كه براى آنها، هم پوشش است و هم وسیلهى زیبایى، همچنین به لباسى كه براى انسان نوعى زینت به حساب آید، ریش گفته مىشود.
همهى نعمتها به دست خداوند است و از خزینهى غیب الهى سرازیر مىشود، چنانكه خداوند مىفرماید: «و اِنْ من شىء الاّ عندنا خزائنه و ما ننزّله الاّ بقدر معلوم» [58] هیچ چیز نیست، جز آنكه گنجینههاى آن نزد ماست و جز به اندازه معلوم، فرو نمىفرستیم. و مىفرماید: «وانزلنا الحدید» [59] ، «وانزل لكم من الانعام...» [60] ، پس مراد از نزولِ لباس از سوى خداوند، آفرینش و قرار دادن آن در اختیار انسان است. «أنزلنا علیكم لباساً»
مراد از «لباس التّقوى»، لباسى است كه بر اساس تقوا، تواضع، پاكى و پاكدامنى باشد و به هر یك از خشیت، طاعت، عفّت، حیا و عمل صالح نیز تعبیر شده است. [61]
58) حجر، 21
59) حدید، 25
60) زمر، 6
61) تفسیر منهجالصادقین
پيام ها
1- توجّه به نعمتهاى الهى، عامل عشق به خدا ودورى از غفلت است. «قد انزلنا علیكم... لعلّهم یذّكّرون»
2- لباس، زمانى نعمت الهى است كه بدن را بپوشاند. «یوارى سواتكم»
3- گرچه در تهیّهى لباس، علاوه بر عوامل طبیعى انسانها نیز تلاش مىكنند، ولى همهى اینها به دست خداست. «انزلنا علیكم لباساً»
4- پوشش وپوشاندن كار خداست، «انزلنا علیكم لباساً یوارى»، ولى برهنگى و برهنه كردن كار شیطان است. «فوسوس... لیبدى لهما ما ورى عنهما من سواتهما»
5 - لباس، نعمت الهى است، «لباساً یوارى» و برهنگى و خلع لباس، كیفر گناه. «فلمّا ذاقا الشجرة بدت لهما سوءاتهما»
6- پوشش و آراستگى با پوشاك و لباسهاى زیبا، مطلوب و محبوب خداوند است. «قد انزلنا علیكم لباساً... و ریشاً» آراستن و زینت و بهرهبردن از لباسهاى زیبا تا آنجا كه به اسراف كشیده نشود، مانعى ندارد.
7- معنویّت در كنار مادّیت، تقوا در كنار زینت لازم است. «ریشاً و لباس التّقوى»، و گرنه لباس مىتواند وسیلهى اسراف، تكبّر، فساد، خودنمایى، مدپرستى، شهوترانى، فخرفروشى و امثال آن شود.
8 - آن گونه كه در لباس مادى، پوشش عیوب، حفاظت از سرما و گرما و زیبایى مطرح است، تقوا هم عامل پوشش عیوب است، هم نگهدارنده از گناه و هم مایهى زیبایى معنوى انسان مىباشد. «لباس التّقوى»
9- از خاك، پنبه مىروید، از علف كه خوراك حیوان است پشم تولید مىشود و از آب دهان كرم، ابریشم، اینها همه از آیات الهى است كه مىتواند مایهى تذكّر و بیدارى انسان باشد. «ذلك من آیات اللّه لعلّهم یذّكّرون»