ترجمه
پس كیست ستمكارتر از كسى كه بر خداوند دروغ بندد، یا آیات او را تكذیب كند؟ آنان بهرهى خود را از (دنیا به مقدارى كه در) كتاب (الهى كه براى آنان نوشته شده) خواهند برد، تا آنكه چون فرستادگان ما براى گرفتن جانشان به سراغ آنان آیند، گویند: كجاست آنچه (و آنكه) به جاى خداوند مىخواندید؟ گویند: همه از دید ما ناپدید ونابود شدند. و آنان علیه خود شهادت مىدهند كه كافر بودهاند.
نکته ها
مراد از افترا بر خداوند در آیات قرآن، معمولاً شرك به خداوند است. [92] البتّه حلال كردن و حرام دانستن چیزى بدون دلیل هم بدعت و افترا بر خداست، چنانكه تكذیب پیامبران نیز نوعى نسبت دروغ به خدا دادن است.
در قرآن، 15 مرتبه افرادى به عنوان ظالمترین مردم معرّفى شدهاند، یعنى كسانى كه هم به خود و شخصیّت خود ظلم كردهاند و هم به اجتماع، و ریشهى همه آنها شرك، كفر و عناد بوده است. [93]
عبارت «نصیبهم من الكتاب»، شامل رزق و روزى، حیات و مرگ، سعادت و شقاوت در دنیا و جزاى اعمال و عقوبات در روز قیامت مىشود كه در لوح محفوظ الهى ثبت شده است. [94]
92) تفسیر المیزان
93) تفسیر نمونه، ج 5، ص184
94) تفسیر اثنى عشرى
پيام ها
1- تكذیب و افترا بر خدا و بدعتگذارى، از بزرگترین ستمهاست. «فمن أظلم»
2- هر انسانى داراى نصیب و بهرهاى ثبت شده و حتمى در دنیاست. «ینالهم نصیبهم من الكتاب»
3- فرشتگانى مأمور قبض روح هستند. «رسلنا یتوفّونهم»
4- روح، تمام حقیقت انسان است. «یتوفّونهم» و نفرمود: «یتوفّون انفسهم»
5 - انسان، با دیدن نشانههاى مرگ، از خواب غفلت بیدار مىشود و با مأموران قبض روح گفتگو دارد، ولى چه سود؟ «یتوفّونهم قالوا... قالوا»
6- اوّلین مرحلهى بازپرسى انسان، از لحظهى مرگ آغاز مىشود. «أین ما كنتم»
7- از اولینّ سؤالها در قیامت، سؤال از معبود است. «أین ما كنتم تدعون»
8 - غیر خدا، سرابى بیش نیست و مشركان هنگام مرگ، به پوچى تمام معبودها اقرار مىكنند. «قالوا ضلّوا عنّا»
9- اوّلین قاضى در قیامت، وجدان انسان است. «شهدوا على انفسهم انّهم كانوا كافرین»