1. الفاتحة 2. البقرة 3. آل عمران 4. النساء 5. المائدة 6. الأنعام 7. الأعراف 8. الأنفال 9. التوبة 10. يونس 11. هود 12. يوسف 13. الرعد 14. إبراهيم 15. الحجر 16. النحل 17. الإسراء 18. الكهف 19. مريم 20. طه 21. الأنبياء 22. الحج 23. المؤمنون 24. النور 25. الفرقان 26. الشعراء 27. النمل 28. القصص 29. العنكبوت 30. الروم 31. لقمان 32. السجدة 33. الأحزاب 34. سبأ 35. فاطر 36. يس 37. الصافات 38. ص 39. الزمر 40. غافر 41. فصلت 42. الشورى 43. الزخرف 44. الدخان 45. الجاثية 46. الأحقاف 47. محمد 48. الفتح 49. الحجرات 50. ق 51. الذاريات 52. الطور 53. النجم 54. القمر 55. الرحمن 56. الواقعة 57. الحديد 58. المجادلة 59. الحشر 60. الممتحنة 61. الصف 62. الجمعة 63. المنافقون 64. التغابن 65. الطلاق 66. التحريم 67. الملك 68. القلم 69. الحاقة 70. المعارج 71. نوح 72. الجن 73. المزمل 74. المدثر 75. القيامة 76. الإنسان 77. المرسلات 78. النبأ 79. النازعات 80. عبس 81. التكوير 82. الانفطار 83. المطففين 84. الانشقاق 85. البروج 86. الطارق 87. الأعلى 88. الغاشية 89. الفجر 90. البلد 91. الشمس 92. الليل 93. الضحى 94. الشرح 95. التين 96. العلق 97. القدر 98. البينة 99. الزلزلة 100. العاديات 101. القارعة 102. التكاثر 103. العصر 104. الهمزة 105. الفيل 106. قريش 107. الماعون 108. الكوثر 109. الكافرون 110. النصر 111. المسد 112. الإخلاص 113. الفلق 114. الناس
تعداد آیات: 206
تفسير 7. الأعراف آية 58
Number of verses: 206
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمـَنِ الرَّحِيم
وَالْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ ۖ وَالَّذِي خَبُثَ لَا يَخْرُجُ إِلَّا نَكِدًا ۚ كَذَٰلِكَ نُصَرِّفُ الْآيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ 58
سرزمین پاکیزه) و شیرین)، گیاهش به فرمان پروردگار می‌روید؛ امّا سرزمینهای بد طینت (و شوره‌زار)، جز گیاه ناچیز و بی‌ارزش، از آن نمی‌روید؛ این گونه آیات (خود) را برای آنها که شکرگزارند، بیان می‌کنیم!

ترجمه
و سرزمین پاك (و آماده)، گیاهش به اذن پروردگارش بیرون مى‏آید. امّازمینى كه خبیث (و شوره‏زار) است، جز محصولى اندك و بى‏فایده بیرون نمى‏دهد. ما این چنین آیات خویش را براى گروه شكرگزار، گونه‏گون بیان مى‏كنیم.

نکته ها
كلمه‏ى «نَكد»، به معناى چیزى است كه در آن خیرى نباشد، «نبات نَكد»، به معناى گیاه كم و بى‏فایده مى‏باشد.
زمین شوره سنبل بر نیارد در او تخم و عمل ضایع مگردان
اگر با دید وسیع به این آیه بنگریم، شاید بتوان یكى از مصادیق سرزمین پاك را كه محصول پاك مى‏دهد، خانواده‏ى پاك بدانیم.
گوهر پاك بباید كه شود قابل فیض‏ ورنه هر سنگ و گلى لؤلؤ و مرجان نشود
آیات قرآن، مثل بارانِ رحمت است، هنگامى كه بر افراد آماده تلاوت شود، شناخت و عشق و ایمان و تلاش در پى دارد، ولى نااهلان را جز لجاجت و دشمنى نمى‏افزاید: «و ننزّل من القرآن ما هو شفاء و رحمة للمؤمنین و لایزید الظالمین الاّ خساراً» [148]
باران كه در لطافت طبعش خلاف نیست‏ در باغ لاله روید و در شوره زار، خس
پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله فرمودند: «مثل ما بعثنى اللّه من الهدى و العلم كمثل الغیث الكثیر اصاب ارضاً...» مبعوث شدن من با علم و هدایت بر مردم، همانند باریدن باران بسیار زیادى است كه بعضى زمین‏ها آن را مى‏گیرند و بعضى نمى‏گیرند. چنانكه بعضى دستورات مرا مى‏گیرند و عالم و فقیه مى‏شوند و بعضى سربلند نكرده و هدایت را قبول نمى‏كنند. [149] پس قلب طیّب همانند سرزمین طیّب و قلب خبیث مانند سرزمین خبیث و غیر بارور است.


148) اسراء، 82
149) تفسیر منهج‏الصادقین‏

پيام ها
1- تنها نزول رحمت براى سعادت كافى نیست، قابلیّت و ظرفیّت محل هم لازم است. «والبلد الطیّب»
2- گرچه نظام طبیعت، بر قوانین خاص خود استوار است، اما همه چیز زیر نظر و با اراده و اذن پروردگار صورت مى‏پذیرد. «باذن ربّه»
3- اصل بر پاكى و پاك بودن است و ناپاكى، یك مسئله‏ى عارضى است. «البلد الطیّب... و الّذى خَبُثَ»
4- نه یك تذكّر كافى است و نه تذكّرات یكنواخت كارساز است، بلكه ارشاد و تبلیغ باید متعدّد و متنوّع باشد تا به نتیجه نزدیك شویم. «نصرّف الآیات»
5 - گرچه قرآن براى همه مایه‏ى هدایت است، امّا تنها شاكرین بهره مى‏گیرند. «نصرّف الآیات لقوم یشكرون»

Copyright 2015 almubin.com