ترجمه
همانا نوح را به سوى قومش فرستادیم. پس به مردم گفت: اى قوم من! خدا را بپرستید كه جز او براى شما خدا و معبودى نیست. همانا من بر شما از عذاب روزى بزرگ بیمناكم.
سران قوم او گفتند: همانا ما تو را در گمراهى آشكارى مىبینیم.
نکته ها
نمونهى «بلد خبیث» كه در آیهى قبل مطرح بود، قوم نوح بودند كه هر چه حضرت نوح فریاد زد، به جایى نرسید. داستان حضرت نوح علیه السلام در سورههاى نوح، صافّات، اسراء، احزاب، یونس، مؤمنون و قمر آمده است.
«خوف»، جنبه مثبت نیز دارد، ولى «جُبن»، فقط ترسِ منفى و ناپسند است. «جبن»، ناشى از خودكمبینى است و «خوف»، گاهى مولود واقعبینى و هوشیارى نسبت به خطرهاست.
پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله فرمود: نوح علیه السلام اوّلین پیامبر اولوا العزمى است كه از طرف خداوند به رسالت عامّه مبعوث شد. [150] دعوت حضرت نوح جهانى بود، چون قوم او همهى مردم آن روز زمین بودند و حضرت در نفرین خود همهى كافران روى زمین را نفرین كرد، «و قال نوح ربّ لا تذر على الارض من الكافرین دیّاراً» [151] و همهى جهانیان غرق شدند.
حضرت نوح علیه السلام 950 سال مردم را دعوت به توحید نمود،«مائة الف الاّ خمسین عاما» [152] آنها نه تنها ایمان نیاوردند، بلكه از آن حضرت دورى كرده، «فلم یزدهم دعائى الاّ فرارا» [153] و او را مورد آزار و شكنجه قرار مىدادند. به قدرى مىزدند كه بیهوش بر زمین مىافتاد، امّا هنگامى كه به هوش مىآمد مىگفت: «الّلهم اِهدِ قومى فانّهم لایعلمون» خدایا! قوم مرا هدایت كن كه آنان ناآگاهند.
150) تفسیر درّالمنثور
151) نوح، 26
152) عنكبوت، 14
153) نوح، 6
پيام ها
1- با اینكه رسالت نوح علیه السلام جهانى بود، ابتدا از قوم خود شروع كرد. «یا قوم»
2- دعوت به توحید و خداپرستى، سرآغاز دعوت انبیا و از مشتركات همهى ادیان الهى است. «اُعبدوا اللّه»
3- دلیل یكتاپرستى، یكتایى وبىشریك بودن خداوند است. «اعبدوا اللّه... ما لكم من اله غیره»
4- خداشناسى و ایمان به خدا، از همان ابتدا و در طول تاریخ بوده است. (حضرت نوح كه قبل از حضرت ابراهیم، موسى وعیسى علیهم السلام بود، به مردم گفت: خدا را عبادت كنید، كه این بیانگر شناخت آنان نسبت به خداوند است) «یا قوم اعبدوا اللّه»
5 - انبیا، دلسوزان واقعى بشرند. «یا قوم... انّى أخاف علیكم»
6- همیشه مخالف انبیا، گروهى از اشراف و سردمداران بودهاند كه زرق و برق ثروت و قدرت آنان، چشم مردم را پر مىكرده است. «الملأ من قومه»
7- بدتر از ایمان نیاوردن، گمراه دانستن انبیاست. «انّا لنراك فى ضلال مبین» آرى، وقتى فطرت مسخ شود، راهنماى واقعى را گمراه مىپندارد. امروز نیز گروهى كه خود را روشنفكر مىدانند، رهروان پیامبر را مرتجع و سادهلوح مىپندارند.
8 - كسى كه در پى پدید آوردن نظام توحیدى و براندازى نظام شرك است، باید انتظار هرگونه تهمت و توهین را داشته باشد. «لنراك فى ضلال مبین»
9- مخالفان، در تهمتزدن سخت و جدّى هستند. «انّا لنراك فى ضلال مبین»