ترجمه
و به سوى قوم ثمود، برادرشان صالح را (فرستادیم. او نیز مثل حضرت نوح و هود در دعوت مردم به توحید) گفت: اى قوم من! (تنها) خدا را بپرستید، براى شما معبودى جز او نیست. همانا از طرف پروردگارتان معجزه و دلیلى آشكار براى شما آمده است. این شتر ماده (از جانب) خداوند براى شما آیه ونشانه است، (مزاحم آن نشوید و) بگذارید در زمین خدا بچرد، و گزندى به آن نرسانید كه عذابى دردناك شمارا خواهد گرفت.

نکته ها
در قرآن، هفت مرتبه از ناقه و بیست و شش بار از قوم ثمود نام برده شده است. ماجراى قوم ثمود در سوره‏هاى شعرا، قمر، شمس و هود آمده است.
معجزه با كارهاى خارق‏العاده و عجیب بشرى تفاوت‏هاى زیادى دارد، از جمله:
الف: معجزه، نیاز به تمرین، تحصیل و تجربه ندارد، ولى كارهاى خارق‏العاده دیگر، نیاز به تمرین، تلقین و تحصیل دارد.
ب: معجزه از اشخاص خوش سابقه و معصوم صادر مى‏شود، ولى كارهاى نادر و خارق‏العاده دیگر، از افراد نااهل نیز ممكن است صادر شود.
ج: هدف از معجزه، اتمام حجّت و ارشاد و هدایت مردم است، ولى هدف دیگران خودنمایى، شهرت، كسب مال و ایجاد سرگرمى است.
د: كار پیامبران در معجزه، لزوماً همراه با تحدّى و مبارزطلبى و ادّعاى عجز دیگران است، امّا در كار نوابغ و مخترعان و مرتاضان این علائم و نشانه‏ها لزومى ندارد.
در حدیث مى‏خوانیم: شترى كه قوم ثمود تقاضا كردند، شتر قرمز پر كرك حامله و بسیار بزرگ بود. [164] البتّه نوع تقاضاى مردم از انبیا، گاهى مربوط به شرایط فكرى و زمینه‏ى اجتماعى و اقتصادى مردم در آن زمان بوده است، شاید اگر امروز نیز پیامبرى ظهور مى‏كرد، درخواست خروج هواپیما از دل كوه را از او مى‏كردند.
به هر حال این شتر امتیازات منحصر به فردى داشت كه ناقةاللّه نامیده شد، بدون تماس با شترى دیگر، حامله از دل كوه بیرون آمد و پس از خروج وضع حمل كرد و یك روز در میان، تمام آبِ شهر را مى‏خورد و در عوض در آن روز به همه‏ى آنان شیر مى‏داد، و این اعجاز الهى بود كه مانند آن را نمى‏توانستند بیاورند و اتمام حجّتى بود كه سوءقصد به آن، عذاب خدا را در پى داشت. [165]

پيام ها
1- رسالت حضرت صالح، محدود به قوم ثمود بوده است. «الى ثمود اخاهم صالحاً»
2- انبیا با مردم همچون برادرند. «أخاهم»
3- در تبلیغ و تربیت، از عواطف نیز استفاده كنیم. «یا قوم»
4- ایمان به خدا، سابقه‏اى به درازاى تاریخ دارد. «اعبدوا اللّه» امر به عبادت خداوند، نشان ایمان و شناخت مردم است.
5 - یكتاپرستى، محور دعوت پیامبران است. «اعبدوا اللّه»
6- جهت‏گیرى در عمل، بر اساس عقیده و تفكّر است، «اعبدوا اللّه» زیرا «مالكم من اله غیره»
7- اهداف تمام پیامبران الهى یكسان است. جمله‏ى «اعبدوا اللّه مالكم من اله غیره» را تمام انبیا بیان كرده‏اند.
8 - ارائه دلیل و معجزه از طرف انبیا، در مسیر تربیت مردم و از شئون ربوبیّت خداوند است. «بیّنة من ربّكم» البتّه معجزات گاهى طبق درخواست مردم بوده است، مثل شق القمر و ناقه‏ى صالح.
9- عنایت و لطف ویژه‏ى الهى به هرچه تعلّق گیرد، قداست مى‏یابد. «ناقة اللّه»
10- كیفر بى‏احترامى به مقدّسات و از بین بردن آنها، عذاب الهى است. «لاتمسّوها بسوء فیأخذكم عذاب الیم»