ترجمه
پس (مستكبران) ناقه را پى كرده (و كشتند) و از فرمان پروردگارشان سرپیچى كردند وگفتند: اى صالح! اگر از فرستادگان خدایى، پس عذابى را كه وعده مىدهى براى ما بیاور.
نکته ها
«عقر»، به معناى پى كردن است، یعنى قطع كردن عصب و رگ محكم و مخصوص پشت پاى اسب و شتر كه عامل عمدهى حركت آنهاست و با قطع آن، حیوان به زمین مىافتد و از راه رفتن باز مىماند.
در سورهى قمر، كلمهى «عَقَر» به صورت مفرد آمده كه بیانگر این است كه قاتل ناقه یك نفر بوده است، امّا در اینجا (و سورههاى شمس و شعراء و هود،) به صورت جمع آمده است، «عقروا» كه نسبت پى كردن به تمام قوم داده شده است. این به خاطر سكوت و رضایت آنان بوده كه شریك جرم محسوب شدهاند. چنانكه حضرت على علیه السلام نیز مىفرماید: سرنوشت مردم در گرو رضایت و دشمنى آنان است، همان گونه كه ناقهى صالح را یك نفر پىكرد، امّا چون بقیهى مردم نیز به آن عمل راضى بودند، در گناه او شریك شدند و همگى عذاب دیدند. [167]
167) نهج البلاغه، خطبه201
پيام ها
1- كفر، زمینهى تجاوز است. «كافرون فعقروا...»
2- سكوت و رضایت بر گناه، شركت در گناه محسوب مىشود. «عقروا» با اینكه قاتل یك نفر بود.
3- نافرمانى و تجاوز از دستور، مهمتر از كشتن شتر است. «و عَتَوا عن أمر ربّهم»
4- دستورات الهى برخاسته از ربوبیّت اوست. «امر ربّهم»
5 - تكبّر، زمینهساز جسارت و گستاخى است. «ائتنا بما تعدنا»