ترجمه
(یعقوب) گفت: من ناله آشكار و حزن (پنهان) خود را فقط به خدا شكایت مىبرم و از (عنایت و لطف) خداوند چیزى را مىدانم كه شما نمىدانید.
نکته ها
«بثّ» به حزن شدید گفته مىشود كه گویا شدّت آن باعث شده كه دارندهاش نتواند آن را بیان كند.
حضرت آدم از كار خود به درگاه خدا ناله نمود؛ «قالا ربّنا ظلمنا انفسنا»(127) و حضرت ایّوب از بیمارى خود؛ «انّى مسّنى الضرّ»(128) و حضرت موسى از فقر و ندارى؛ «ربّ انّى لما انزلت الىّ من خیر فقیر»(129) و حضرت یعقوب از فراق فرزند. «انّما اشكوا بثّى و حزنى»
127) اعراف، 23.
128) انبیاء، 83.
129) قصص، 24.
پيام ها
1- آنچه مذموم است، یا سكوتى است كه بر قلب واعصاب فشار مىآورد و سلامت انسان را به مخاطره مىاندازد و یا ناله و فریاد در برابر مردم است كه موقعیّت انسان را پایین مىآورد، امّا شكایت بردن به نزد خداوند مانعى ندارد. «انّما اشكوا... الى اللَّه»
2- موحّد، درد دل خود را تنها با خدا در میان مىگذارد. «انّما اشكوا... الى اللَّه»
دست حاجت چو برى، نزد خداوندى بر
كه كریم است و رحیم است و غفور است و ودود
نعمتش نامتناهى، كرمش بى پایان
هیچ خواننده از این در نرود بىمقصود
3- افراد ظاهربین از كنار حوادث به راحتى مىگذرند، ولى انسانهاى ژرفنگر آثار و حوادث را تا قیامت مىبینند. «اعلم من اللَّه ...»
4- یعقوب به زنده بودن یوسف و سرآمدن فراقش و به حقایقى دربارهى خدا و صفات او آگاه بود كه بر دیگران پوشیده بود. «اعلم من اللَّه ما لاتعلمون»
5 - شاید «ما لا تعلمون» همان رؤیاى یوسف باشد كه یعقوب در آغاز آن را تعبیر كرده بود.*