ترجمه
(خداوند) فرمود: اى ابلیس! چه شد تو را كه همراه (فرشتگان) سجدهكنان نیستى؟
(ابلیس) گفت: من اینگونه نیستم كه براى بشرى كه او را از گِلى خشك، از گِلى سیاه و بدبو آفریدهاى، سجده كنم.
(خداوند) فرمود: پس از صف فرشتگان (واین مقام) خارج شو كه همانا تو رانده و مطرودى والبتّه تا روز جزا بر تو لعنت خواهد بود.
پيام ها
1- در قضاوت تنها به علم خود تكیه نكنیم، بلكه از مجرم نیز اقرار بگیریم و با سؤال و جواب، منشأ جرم و روحیّات مجرم را براى همه روشن كنیم. «یا ابلیس ما لك»
2- اگر روحیّه تكبّر در شخصى پیدا شد، محیط وعواملِ دیگر، در هدایت او كارساز نیست. (ابلیس در لابلاى فرشتگان و در محیط ملكوتى بود لیكن بخاطر لجاجت و تكبر آنگونه شد) «الا یكون مع السّاجدین»
3- برترى نژادى، یك فكر ابلیسى است. «خلقته من صلصال...»
4- بدتر از سجده نكردن، غرور وتكبّر در برابر فرمان خداست. «لم اكن لِاَسجد»
5 - بدتر از گناهكردن، توجیه گناه است. «خلقته من صلصال» (شیطان، گناه خود را توجیه كرد)
6- غرور و تكبر كه آمد، نور و روح الهى را در انسان نمىبیند. شیطان جسم خاكى بشر را دید و حاضر به سجده نشد، در حالى كه دستور خداوند به سجده، به خاطر روح الهى او بود. «خلقته من صلصال»
7- دستور و فرمانهاى الهى سبب اجبار نیست. «لم اكن لاسجد»
8 - تكبر، بزرگى نمىآورد، بلكه سبب تحقیر مىشود. «فاخرج» سبب نابودى و محو عبادات قبل مىشود. «فانك رجیم»
9- اجتهاد و اظهار نظر در برابر فرمان و دستور روشن الهى، جایز نیست. در مقابل فرمان: «فقعوا له ساجدین» جایى براى گفتار «خلقته من صلصال» نیست.
10- یك لحظه نافرمانى و تكبّر، سبب خروج ابدى شد. «الى یوم الدین»
11- متكبّر همواره مورد لعنت الهى است. «علیك الّعنة الى یوم الدین»