ترجمه
(غافل از آنكه) ما فرشتگان را جز بر اساس حق نمىفرستیم و در آن صورت دیگر كفار مهلت داده نمىشوند. (و قهر فورى الهى آنان را خواهد گرفت)
نکته ها
از آیات قرآن استفاده مىشود كه هرگاه معجزهاى از انبیا صادر شود و مردم بىاعتنایى كنند، ممكن است قهر الهى نازل شود و ممكن است براى مدتى به آنان مهلت داده شود، لكن هرگاه نوع معجزه و درخواست آن از طرف مردم باشد؛ نظیر بیرون آمدن شتر از دل كوه كه از حضرت صالح خواستند و یا نظیر فروآمدن غذاى آسمانى كه از حضرت عیسى خواستند، در این گونه موارد هرگاه مردم تخلف نمایند قهر خدا حتمى و فورى است و دیگر به آنان مهلت داده نمىشود. «و ما كانوا اذاً منظرین»
در آیه قبل كفار با جمله «لو ما تأتینا بالملائكة» از پیامبر عزیز تقاضاى فرود آمدن فرشتگان بر خودشان را داشتند. این آیه پاسخ مىدهد: كه نزول فرشتگان بر حق است و حق آن است كه فرشته بر افراد لایق نازل شود ونزول فرشته بر افراد نااهل باطل است و ما جز حق انجام نمىدهیم. «ما ننزل الملائكة الا بالحقّ»
پيام ها
1- نزول فرشتگان بر اساس هوس این و آن نیست، بلكه بر اساس حق است. «وما ننزّل الملائكة الاّ بالحق»
2- مهلت دادن خدا نیز قانون دارد ودر مواردى كه نوع معجزه با درخواست خود مردم باشد ولى بازهم سركشى نمایند، مهلتى در كار نیست. «كانوا اذاً منظرین»